Του Κώστα Ροδινού
Στην Ελλάδα πληρώσαμε ακριβά την ανευθυνότητα των πολιτικών μας ηγετών. Πιο πρόσφατο παράδειγμα το 2009. Ο ελληνικός λαός έδωσε τεράστια πλειοψηφία σ΄ ένα πολιτικό που συνήθιζε να αποκαλεί «Γιωργάκη» και ο οποίος, σε περίοδο κρίσης, κραύγαζε «λεφτά υπάρχουν»!
Και όλοι αυτοί οι μεγαλοσχήμονες των ΜΜΕ, που τώρα τον επικρίνουν, δεν μπήκαν στον κόπο να τον ρωτήσουν σοβαρά, που θα βρεί τα λεφτά! Αντίθετα, παρακολουθούσαν έκθαμβοι τις …..πρωτοποριακές πρωτοβουλίες του με τα υβριδικά αυτοκίνητα, τις ανοιχτές συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου, το ….νεωτερίζον στύλ των υπουργών με τα σακκίδια, τις στρατιές των ξένων συμβούλων, τα νέα …υπουργεία κλπ. Ακόμα και το Μνημόνιο, μας το εμφάνισαν ως μεγάλη επιτυχία που θα έλυνε όλα μας τα προβλήματα!
Ανέξοδος λαϊκισμός
Τα θυμήθηκα όλα αυτά για τρείς λόγους:
Πρώτον, γιατί οι ανέξοδες ευχάριστες υποσχέσεις βοηθούν έναν πολιτικάντη να κερδίσει εκλογές. Όμως να κερδίσεις, όπως απεδείχθη το 2009, δεν είναι το πιο δύσκολο. Τα δύσκολα αρχίζουν, όταν ..βγάζει τα νύχια της η πραγματικότητα.
Δεύτερον, ο ανέξοδος λαϊκισμός, εκ του ασφαλούς, εκπαιδεύει ένα λαό σ’ εύκολες λύσεις που απλώς μεταθέτουν τα προβλήματα. Θυμάστε τον κ. Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη με το μπλουζάκι «Η ΕΥΑΘ δεν πωλείται»; Στον Πειραιά να …αγωνίζεται να διώξει τους Κινέζους; Στην Αθήνα να …διαδηλώνει εναντίον του ασφαλιστικού; Κάθε πρόβλημα που μεταθέτουμε αυξάνουμε το κόστος επίλυσής του. Τους λαϊκιστές δεν τους απασχολεί επειδή συνήθως θα κληθούν να το διαχειριστούν κάποιοι άλλοι! Ο μόνος ίσως που έπεσε θύμα του λαϊκισμού που καλλιέργησε ήταν ο κ. Παπανδρέου, αλλά ίσως είναι και ο μόνος που προκάλεσε τόσο πολύ…
Ένας άλλος λόγος αυτής της «βουτιάς» στο πρόσφατο παρελθόν, είναι γιατί εσχάτως περισσεύει πάλι ο λαϊκισμός. Θα γίνω συγκεκριμένος.
-Ο κ. Καρατζαφέρης καταγγέλλει το Μνημόνιο ΙΙ, ενώ έκανε ότι μπορούσε για να μας πείσει για τη χρησιμότητα του Μνημονίου Ι,το οποίο επιδείνωσε την κρίση που βιώνουμε σήμερα. Καταφέρεται εναντίον της Κυβέρνησης Παπαδήμου στη συγκρότηση της οποίας επαίρονταν ότι συνέβαλε τα μέγιστα. Ποιά είναι η αλήθεια; Ο κ. Καρατζαφέρη αντελήφθη ότι η συμμετοχή σε μια κυβέρνηση, εκτός από τα υπουργεία έχει και ευθύνες. Και οι ευθύνες σημαίνουν κόστος! Πολιτικό και προσωπικό κόστος! Όταν έχεις μάθει να δημαγωγείς δεν αντέχεις τις ευθύνες!
-Η κ. Μπακογιάννη καταγγέλλει τα …παλιά κόμματα λές και η ίδια προήλθε απο παρενογέννηση! Για πάνω από είκοσι χρόνια είχε πρωταγωνιστικούς ρόλους στη Ν.Δ. και τώρα ανακάλυψε τις κρατικές επιχορηγήσεις! Μέχρι, το 2009 πίστευε στις αυτοδύναμες κυβερνήσεις! Τώρα τις θεωρεί κατάρα και επιζητά τη …συνεργασία! Πρόκειται για ειρωνεία! Δεν μπόρεσε να τα βρεί στη ΝΔ, αλλά θα συνεννοηθεί με τους τέως αντιπάλους της!
-Ο κ. Καστανίδης, εκ των στενοτέρων συνεργατών του κ. Παπανδρέου και εκ των μοιραίων εισηγητών του δημοψηφίσματος, επιτίθεται εναντίον του ΠΑΣΟΚ και προαναγγέλλει την ίδρυση …..κόμματος! Μωραίνει κύριος!
Η λύση της Αριστεράς
-Ο κ. Τσίπρας και το ΚΚΕ ….διαγκωνίζονται ποιός θα …..περικόψει περισσότερο τα δάνεια των υπερχρεωμένων νοικοκυριών! Λένε και άλλα που ακούγονται ευχάριστα! Έχουν τον μαγικό τρόπο να λύσουν τα προβλήματα ..ανώδυνα; Απορώ γιατί δεν εφαρμόζεται πουθενά αλλού η συνταγή τους!
-Το κόμμα του κ. Κουβέλη κατηγόρησε το αδερφό αριστερό κόμμα της Γερμανίας γιατί καταψήφισε τη δανειακή σύμβαση, την οποία είχε επίσης καταψηφίσει ο κ. Κουβέλης! Παράλληλα σε μια άλλη έξαρση λαϊκισμού ο κ. Κουβέλης είναι υπέρ του δανείου, αλλά εναντίον των υποχρεώσεων που το συνοδεύουν! Επιπλέον, μιλάει για ένα πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα χωρίς να μας λέει που θα βρεί τους πόρους για το χρηματοδοτήσει. Περιμαζεύει και τα «ορφανά του εκσυγχρονισμού»! Για τόσο νέα πρόσωπα μιλάμε! Κοντεύουμε να ξεχάσουμε ότι ο κ. Κουβέλης είναι την πολιτική ζωή της χώρα πάνω από είκοσι χρόνια! Τώρα, τον ….ανακαλύπτουμε;
Ένας απογοητευμένος φίλος νεοδημοκράτης μου είπε: «ήθελα να κερδίσουν όλοι αυτοί τις εκλογές και να σχηματίσουν Κυβέρνηση! Να μου εξασφαλίσουν και κατώτατο μισθό 1400 ευρώ! Να βγούμε και από μνημόνιο»! Μη το γελάτε καθόλου! Η Αριστερά συγκεντρώνει το 40% των προτιμήσεων του εκλογικού σώματος στις δημοσκοπήσεις!
Οι κρισιμότερες εκλογές της μεταπολίτευσης
Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό οι εκλογές θα είναι οι κρισιμότερες της μεταπολίτευσης. Αλίμονο αν, για μια ακόμα φορά, το εκλογικό σώμα παρασυρθεί από τις σειρήνες του λαϊκισμού και πειστεί ότι υπάρχει κάπου ένας παράδεισος που μας περιμένει την επομένη των εκλογών ή κάποια μαγική λύση που θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα αμέσως.
Οι εκλογές δεν θα είναι εύκολες. Και δεν θα είναι εύκολες επειδή έχει συσσωρευτεί πολλή οργή, πολλή απογοήτευση, πολλή δυστυχία. Ένας άνθρωπος που αδυνατεί να συντηρήσει την οικογένειά του και βλέπει τη ζωή του να διαλύεται, έχει κάθε ελαφρυντικό, αν αφήσει τη λογική κατά μέρος και να ψηφίσει με το συναίσθημα της στιγμής. Ουδείς μπορεί να τον κατηγορήσει, πόσο μάλιστα αν δεν βρίσκεται στη θέση του.
Αναμφίβολα η απόφαση του κ. Σαμαρά να στηρίξει την κυβέρνηση Παπαδήμου, του έχει κοστίσει πολιτικά. Δεν αναφέρομαι στις διαγραφές των βουλευτών. Εκεί εμφιλοχώρησαν και άλλα κίνητρα. Αναφέρομαι κυρίως στον απλό κόσμο. Που θεωρεί (και δικαίως) ότι με το μνημόνιο η πατρίδα μας καταστρέφεται. Άλλωστε, έτσι έλεγε και ο κ. Σαμαράς!
Μιλώ για τον απλό κόσμο που αισθάνεται βαθύτατα ταπεινωμένος από τις καθημερινές δηλώσεις των …εταίρων μας. Που ακούει για τα δις που διατίθενται για τη σωτηρία των τραπεζών, αλλά δεν μπορούν να βρεθούν λίγα εκατομμύρια για να σωθούν οι συντάξεις! «Φαίνεται ότι οι τράπεζες κοστίζουν πιο πολύ από τους ανθρώπους», μου είπε μελαγχολικά ο πατέρας ενός φίλου μου με την κουτσουρεμένη σύνταξη. Τι να του απαντήσεις;
Χαμένες είναι οι μάχες που δεν δίνονται
Έχει, λοιπόν, χαθεί το παιχνίδι; Χαμένες είναι μόνο οι μάχες που δεν δίδονται. Αν ο κ. Σαμαράς θέλει να προσφέρει στην πατρίδα και το έθνος και όχι απλώς να γίνει πρωθυπουργός, τότε έχει έναν και μόνο ένα δύσβατο δρόμο:
Πρώτον, μετά την ολοκλήρωση του PSI να αποσύρει τους υπουργούς της ΝΔ από την κυβέρνηση Παπαδήμου και ο τελευταίος να σχηματίσει μια υπηρεσιακή κυβέρνηση όπως ο κ. Μόντι. Άλλωστε κάποιοι εκ της Ν.Δ. υπουργοί παραμένουν….αφανείς! Τι πρωτοβουλίες πήραν οι κύριοι Αλιβιζάτος, Βαρτζόπουλος και Μουρμούρας για να δικαιολογούν την παρουσία τους;
Δεύτερον, να αποκαλύψει στον κόσμο την πλήρη αλήθεια. Χωρίς φτιασιδώματα και «sweeteners», όπως θα έλεγε και ο κ. Βενιζέλος. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξεκινήσει σήμερα κιόλας μια εκστρατεία ενημέρωσης του ελληνικού λαού.
Τρίτον, να σχηματίσει μια μικρή και ευέλικτη ομάδα, με ό,τι καλύτερο διαθέτει η πατρίδα, τα μέλη της οποίας θα είναι αποφασισμένα να πετύχουν. Όχι να προσπαθήσουν, αλλά να πετύχουν. Τα προβλήματα είναι πολύ μεγάλα για να τα σηκώσουν στους ώμους μερικοί νεόκοποι ή οι πρώην αποτυχημένοι. Ένας από τους λόγους που η ΝΔ παραμένει καθηλωμένη δημοσκοπικά οφείλεται στο γεγονός οτι τα στελέχη της, πλήν φωτεινών εξαιρέσεων, δεν πείθουν τον κόσμο και ακόμα χάνουν κατά κράτος από τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ.
Τέταρτον, να παρουσιάσει ένα συγκεκριμένο και κοστολογημένο πρόγραμμα εξόδου της χώρας από την κρίση, με ορισμένο χρονικό ορίζοντα. Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο τα εκβιαστικά διλήμματα και τις συνεχείς ανακοινώσεις μέτρων.
Πέμπτον: Να ανανεώσει δραστικά τα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Ο κόσμος ούτε να βλέπει δεν θέλει τα … φθαρμένα υλικά.
Τέλος, η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο «αφήγημα». Ένα όραμα για το μέλλον. Καμιά θυσία δεν γίνεται αποδεκτή, αν απουσιάζει η προσδοκία της …αναστάσεως!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου