Όπως έχουμε γράψει κατά καιρούς, η δημοσίευση είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης. Και της ελευθερίας θα προσθέταμε εμείς, γι’ αυτό και κάθε εκδοτική προσπάθεια, ακόμη κι αν γίνεται από επιχειρηματικά ή κομματικά συμφέροντα, μπορεί να προσφέρει κάτι στην ελευθερία του Tύπου. Από την άλλη, κάθε εφημερίδα που εκδίδεται δίνει δουλειά σε τόσο κόσμο, οπότε ακόμη καλύτερα και μακάρι να βγαίνουν εφημερίδες, κανάλια ή ραδιόφωνα και να επιλέγει ο κόσμος αυτά που τον εκφράζουν ή να πετά ό,τι προσβάλλει τη νοημοσύνη και την αισθητική του.
Γι’ αυτό λοιπόν με χαρά καλοδεχόμαστε στα περίπτερα και την Εφημερίδα των Συντακτών, την πρώτη συνεταιριστική εφημερίδα η οποία ανήκει στους συντάκτες οι οποίοι βάζουν λεφτά και δωρεάν εργασία για να την στηρίξουν.
Η εκδοτική αυτή προσπάθεια είναι μια κίνηση ανάλογη με αυτή που έγινε μετά τη Μεταπολίτευση όταν εκδόθηκε η
Ελευθεροτυπία ως η εφημερίδα των συντακτών. Βέβαια, τότε υπήρχε ένας άνθρωπος που έγραψε ιστορία στον τύπο, ο Κίτσος Τεγόπουλος, αλλά αυτά είναι μια άλλη ιστορία.
Η νεά εφημερίδα λοιπόν που βγήκε μοιάζει πάρα πολύ με την Ελευθεροτυπία, τόσο σε κείμενα όσο και σε στυλ, στα ρεπορτάζ, τις ειδικές στήλες κ.λπ. Πώς αλλιώς να γινόταν, άλλωστε, αφού πολλοί εργαζόμενοι προέρχονται από την πτωχευμένη –κανονική-Ελευθεροτυπία.
Επίσης, στόχος της Εφημερίδας των Συντακτών είναι να καλύψει το κενό που υπήρχε στον κεντροαριστερό χώρο, κάτι που δεν μπορούσε να καλύψει το κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, η “Αυγή”. Και από το πρώτης της φύλλο, η διεύθυνση της εφημερίδας έκανε γνωστό στους αναγνώστες που θα ανήκει. Με μια συνέντευξη, μάλιστα, του Αλέξη Τσίπρα σφράγισε την «ταυτότητα» της. Θα πρόκειται μια εφημερίδα… αντιμνημονιακή που θα γέρνει προς τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος σαν νέο ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ένα φύλλο ευρύτερης αποδοχής. Στη συνέντευξή του, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας επιτίθεται στην κυβέρνηση, δηλώνει έτοιμος να κυβερνήσει από τις 18 του Ιούνη μάλιστα, λέει ότι θα έρθει σε ρήξεις με όλους, θα καταγγείλει το Μνημόνιο, αναφέρεται στο λαϊκό κίνημα που δημιουργείται περί του ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ. Μια κανονική συνέντευξη δηλαδή στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που θα μπορούσες να την πεις και «επιτυχία» για πρώτο φύλλο εφημερίδας.
Μέχρι εδώ καλά, μπράβο στο συνάδελφο Φώτη Παπούλια. Αν κάποιος, όμως, έμπαινε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έστειλε το κείμενο της συνέντευξης θα διαπίστωνε μια… άλλη συνέντευξη. Πιο πλούσια, με αρκετά ενδιαφέροντα σημεία τα οποία φαίνεται ότι έκοψε ο… δαίμων της νέας εφημερίδας. Δε χώραγαν άραγε τα κομμάτι που κόπηκαν ή δεν τα θεώρησαν σημαντικά; Μα όταν παίρνεις συνέντευξη από το αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης του δίνεις χώρο για να πει ότι θέλει, δεν κόβεις τη συνέντευξη.
Άραγε έχουμε να κάνουμε με «λογοκρισία»; Δεν ήθελε η καινούργια εφημερίδα να δημοσιεύσει στο πρώτο της φύλλο ορισμένα «καυτά» σημεία, ορισμένες πολύ περίεργες απόψεις του κ. Τσίπρα;
Διότι δε μπορεί π.χ. να κόβεται μια ολόκληρη ερώτηση – απάντηση όπου ο κ. Τσίπρας ουσιαστικά επαναφέρει την άποψή του ότι το ευρώ δεν είναι ταμπού και εν ολίγοις δε θα… καούμε αν βγούμε κι από αυτό. Λέει, λοιπόν, η κομμένη ερώτηση:
«Κύριε πρόεδρε, να ξεκαθαρίσετε κάτι, είστε ευρωπαϊστής ή κλείνετε το μάτι και σε μια έξοδο από τη ζώνη του ευρώ ή και συνολικά από την Ε.Ε όπως υποστηρίζουν κάποιες από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ;
Η αντιπαράθεση γύρω από το νόμισμα κρύβει την ουσία της ταξικής αντιπαράθεσης η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη. Η πολιτική της λιτότητας έχει ένα σκληρό ταξικό πρόσημο είτε διεξάγεται με εσωτερική είτε με νομισματική υποτίμηση. Άρα ο εχθρός μας είναι αυτή η πολίτική και τα κερδοσκοπικά συμφέροντα που την επιβάλλουν. Όχι το νόμισμα αυτό καθεαυτό. Για αυτό και διεκδικούμε η Ελλάδα από πειραματόζωο να γίνει εμβρυουλκός προοδευτικών εξελίξεων σε όλη την Ευρώπη. Ο απομονωτισμός ανάμεσα στους λαούς δεν είναι λύση ούτε διέξοδος. Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει πρότυπο ανάπτυξης. Να αφήσει οριστικά πίσω της τον μονεταρισμό, και την υποτέλεια στους τραπεζίτες. Και βασικός παράγοντας για μια τέτοια αλλαγή, είναι οι ίδιοι οι λαοί, μες τους κοινούς τους αγώνες και την αλληλεγγύη τους.»
Γιατί επίσης κόπηκε η ερώτηση που λέει αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συμμάχους στην Ευρώπη και ο Τσίπρας απαντά άλλα αντί άλλων:
Ταξιδεύετε στην Ευρώπη αναζητάτε εκεί συμμάχους;
Έχουμε συμμάχους. Είναι οι λαοί της Ευρώπης, που αγωνιούν γιατί βλέπουν ολόκληρο το σύστημα να σπρώχνει την εργασία, την ασφάλιση την κοινωνική αξιοπρέπεια στον γκρεμό, προκειμένου να επιβιώσουν οι τραπεζίτες. Έχουμε συμμάχους τις χώρες που βυθίζονται στην κρίση χρέους. Έχουμε συμμάχους την ευρωπαϊκή αριστερά και τις δυνάμεις που αναζητούν την χειραφέτηση της Ευρώπης από τις «αγορές» και τους τοκογλύφους. Και όσο δυναμώνουμε, οι σύμμαχοί μας γίνονται περισσότεροι και πιο ενεργοί. Κυρίως όμως και εμείς και οι παραδοσιακοί μας σύμμαχοι μπορούν να συμμαχήσουν με όσους διατίθενται να αντισταθούν στον Μερκελισμό και στην προσήλωση της Καγκελαρίου στη λιτότητα. Αυτοί ήδη είναι πολλοί και θα γίνουν ακόμα περισσότεροι.
Υπάρχουν και πολλά άλλα σημεία που κόπηκαν. Να υποθέσουμε ότι δε χωρούσαν ή ότι θα «ενοχλούσαν»; Ας απαντήσει η ελεύθερη εφημερίδα των συντακτών διότι θα πρέπει να υποθέσουμε ότι απλά ήθελε να ωραιοποιήσει τον κ. Τσίπρα και τις απόψεις του.
Και το γεγονός ότι δόθηκε όλη η συνέντευξη στο ΑΠΕ δε σημαίνει τίποτε αφού δεν είναι όλοι οι Έλληνες ελεύθεροι να μπουν και να διαβάσουν ολόκληρη κι όχι κομμένη τη συνέντευξη.
ΣΗΜΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΑΠΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΆ ΑΠΌ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
1 Όμως το μνημόνιο ψηφίστηκε από την τρικομματική κυβέρνηση, αν έρθετε στην εξουσία τι θα καταργήσετε;
Το μνημόνιο θα καταργήσουμε, θέλει κι ερώτημα;. Τα Μνημόνια τρώνε τις κυβερνήσεις τους. Ακόμα και ψηφισμένο από μια προβληματική πλειοψηφία, αναντίστοιχη με την βούληση της κοινωνίας, δε θα μπορέσει να υλοποιηθεί. Η κυβέρνηση Σαμαρά δε μπορεί να πάει πολύ μακριά. Σύντομα θα υποχωρήσει από τη λαϊκή οργή. Κάποιοι θα προσπαθήσουν ίσως να φέρουν στη θέση της κάποιο μεταβατικό σχήμα με τεχνοκράτες, μέχρι να υλοποιηθεί η ένωση σε σάρκα μία του μνημονιακού μπλοκ, αλλά όλα αυτά θα αποδειχτούν απονενοημένα διαβήματα ενός σάπιου πολιτικού καθεστώτος που καταρρέει. Η έφοδος του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο δε θα μπορέσει να ανατραπεί. Θα καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και θα σηματοδοτήσει αλλαγή πορείας στην Ευρώπη.
2. Έφτασε η ώρα να ζητήσετε εκλογές ή θα επιμείνετε στη θεωρία του «ώριμου φρούτου» για την οποία σας ασκείται κριτική και από μερίδα συντρόφων σας;
Οι εκλογές είναι μονόδρομος. Ο άλλος δρόμος είναι η κατάργηση της δημοκρατίας. Η Συνταγματική εκτροπή. Η μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους εντός της ευρωζώνης. Δε θα το επιτρέψουμε. Ο λαός θα επιβάλει τη κυριαρχία του. Θα προστατέψει τη δημοκρατία. Αλλιώς η χώρα θα βρεθεί σε μια ατελείωτη έρημο για δεκαετίες
3. Εννοείτε ότι έχουμε μπει σε μια οιονεί προεκλογική περίοδο;
Ο όρος «Οιονεί προεκλογική περίοδος» περιέγραφε πολιτικές καταστάσεις πριν από την κρίση και τα Μνημόνια. Το λέγαμε όταν θεωρούσαμε δεδομένο ότι το εκλογικά ποσοστά έχουν αλλάξει καθοριστικά σε σχέση με την τελευταία τους καταγραφή. Τώρα δεν έχουν νόημα τέτοια σχήματα. Η κυβέρνηση συγκροτήθηκε μέσα σε ένα κλίμα εκφοβισμού και ανοιχτής εξαπάτησης, που είχε ως στόχο να πειθαρχήσει ο λαός στο Μνημόνιο. Σήμερα καταρρέει μπροστά στην αδυναμία της να σηκώσει το βάρος που η ίδια ανέλαβε. Δεν έχει νόημα να συζητάμε αν η κυβερνητική πολιτική διαθέτει οποιαδήποτε υποστήριξη.
4. Είστε έτοιμοι να κυβερνήσετε και με ποιούς συμμάχους, κύριε πρόεδρε, αφού η αυτοδυναμία, εξαιτίας του εκλογικού νόμου είναι πλέον αδύνατη;
Είμαστε έτοιμοι από τις 18 Ιούνη. Δώσαμε μια μεγάλη μάχη και το πιστεύαμε. Τη χάσαμε γιατί απέναντί μας δεν είχαμε ένα ισχυρό κόμμα ή έναν πειστικό ηγέτη, αλλά ένα πανίσχυρο διεθνές σύστημα. Είχαμε το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα που έτρεμε στην ιδέα της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ και έκανε ότι μπορούσε για να το αποτρέψει. Κάποιοι τότε είπαν ότι έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ μια ευκαιρία. Λάθος. Δεν έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η χώρα έχασε. Αν είχαμε κερδίσει τον Ιούνη θα είχαμε βάλει φρένο στη καταστροφή. Δε θα βρισκόμασταν μπροστά σε νέο πακέτο λιτότητας 20 δις ευρώ που θα αποτελειώσει τη κοινωνία. Κι αυτό πλέον το καταλαβαίνουν ακόμα και οι ψηφοφόροι που ψήφισαν τον Ιούνη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Για αυτό και το ζήτημα που θέτουν οι αντίπαλοί μας δεν είναι πια αν θα νικήσουμε και αν θα γίνουμε κυβέρνηση, αυτό το θεωρούν δεδομένο. Το ερώτημα που θέτουν είναι αν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Τους απαντάμε: Και μπορούμε και θα τα καταφέρουμε. Όσο για τις συμμαχίες, είμαι βέβαιος ότι στη προσπάθειά μας να ανακτήσουμε τη κυριαρχία και την αξιοπρέπεια του λαού μας, δε θα είμαστε μόνοι.
5. Τα μνημόνια δεν «βγαίνουν», όταν έρθετε στην εξουσία με ποιά εργαλεία θα προχωρήσετε στην ανάπτυξη;
Τα εργαλεία υπάρχουν ήδη, αλλά χρειάζεται και η πολιτική βούληση να αξιοποιηθούν. Είναι η οριστική ρήξη με το φαύλο πολιτικό και οικονομικό σύμπλεγμα της διαπλοκής. Η επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης με στόχο διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του χρέους και η αποπληρωμή του υπόλοιπου με ρήτρα ανάπτυξης. Η άσκηση των δικαιωμάτων που έχει το Δημόσιο, ως βασικός μέτοχος στις τράπεζες. Η στήριξη των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων ώστε να τονωθεί η ζήτηση. Η αναδιοργάνωση του φορολογικού συστήματος ώστε να είναι δίκαιο και αποδοτικότερο. Το πιο σημαντικό είναι η υλοποίηση ενός εθνικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης, που θα βασίζεται στην αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της ελληνικής οικονομίας, στη δημιουργία θέσεων αξιοπρεπούς απασχόλησης, την στήριξη των μικρών επιχειρήσεων και της πραγματικής οικονομίας, καθώς και στην κοινωνική συνοχή.
6.Αποκαλείτε την κυβέρνηση «τρόικα εσωτερικού», «μερκελιστές», εσείς επιθυμείτε να εκφράσετε ένα ιδιότυπο «περονισμό» όπως σας εγκαλούν;
Σας φαίνεται βαρύ το «τρόικα εσωτερικού;» Αυτό δεν έχουν αναλάβει να κάνουν; Το χειρότερο μάλιστα είναι ότι κρύφτηκαν πίσω από μια προγραμματική συμφωνία η οποία ήταν 100% προϊόν της φαντασίας τους. Όσο για το άλλο, είδατε φαντάζομαι τα κόκκινα χαλιά, τα αγήματα και τους τσολιάδες που στήθηκαν για την Γερμανίδα Καγκελάριο. Και μάλιστα έτσι για γούστο. Χωρίς να διαπραγματευτούμε τίποτα χωρίς να βάλουμε κανένα θέμα στο τραπέζι και χωρίς να αποσπάσουμε οτιδήποτε. Όσο για τον περονισμό, από τη στιγμή που ο κ. Σαμαράς μίλησε με τον Θεό, υποθέτω είναι πλέον ξεπερασμένος.
7. Τα σενάρια περί ανασύνθεσης του κεντροδεξιού χώρου πυκνώνουν όπως και εκείνα περί «κόμματος των προθύμων» ή «κόμματος των ευρωπαϊστών», οδηγούμαστε σε πλήρη αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού;
Υπάρχουν διάφορα σενάρια αναδιάταξης εντός του μνημονιακού χώρου. Το κοινό τους στοιχείο είναι ο πανικός, καθώς ο χώρος αυτός συρρικνώνεται ραγδαία και χάνει κάθε έρεισμα στην κοινωνία. Ειδικά η εμπλοκή στα σενάρια διαφόρων «προσωπικοτήτων» που βρέθηκαν εκτός πολιτικής επιλέγοντας τον ρόλο μνημονιακών ταλιμπάν, δείχνει πόσο ασφυκτική είναι η κατάσταση στο μνημονιακό μπλοκ. Ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν ένα σχέδιο παράλογο και καταστροφικό και τώρα καταρρέουν κάτω από το βάρος αυτής της εγκληματικής πολιτικής. Αναδιατάξεις θα υπάρξουν και θα είναι ευρύτατες. Μια μεγάλη αυτή φορά, πλειοψηφία θα δώσει εντολή απεμπλοκής από το μνημόνιο, στο ΣΥΡΙΖΑ -ΕΚΜ.
8. Η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα μάλλον καθυστερεί, ποιά θα είναι τα χαρακτηριστικά του;
Φτιάχνουμε ένα μαζικό ριζοσπαστικό και δημοκρατικό κόμμα της αριστεράς. Ικανό να συνθέτει διαφορετικές απόψεις, αλλά και να κινητοποιεί ανθρώπους σε μεγάλα και μικρά μέτωπα. Ένα κόμμα που θα συμβάλλει με όλες του τις δυνάμεις στο κίνημα αλληλεγγύης και στις κοινωνικές αντιστάσεις, αλλά που ταυτόχρονα θα είναι ο φορέας ενός εναλλακτικού πολιτικού σχεδίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ πρέπει να ανταποκριθεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο στην εμπιστοσύνη και τις προσδοκίες μιας πραγματικά μεγάλης μερίδας πολιτών, που εκφράστηκε με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο στις τελευταίες εκλογές. Πρέπει να πάμε από τις συνιστώσες του 4,7% στη συνισταμένη του 27%.
9. Πάντως ακούγονται και φωνές για αρχηγικού τύπου κόμμα, και ότι επιδιώκετε κάτω από τον τίτλο «δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς» να περιορίσετε την ριζοσπαστική κινηματική του φυσιογνωμία…
Η αριστερά δεν καθοδηγείται από αρχηγούς. Καθοδηγείται από εκλεγμένα όργανα μέσα σε ένα απολύτως δημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο. Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη της αριστεράς που θα αναλάβει την ιστορική ευθύνη να συγκρουστεί με τη παράταξη του μνημονίου της καταστροφής και της εξάρτησης για να ξαναχτίσει την Ελλάδα σε θεμέλια κοινωνικής δικαιοσύνης και λαϊκής κυριαρχίας, δε μπορεί παρά να είναι το πιο ριζοσπαστικό πολιτικό μόρφωμα από τη μεταπολίτευση και μετά.
13. Ταξιδεύετε στην Ευρώπη αναζητάτε εκεί συμμάχους;
Έχουμε συμμάχους. Είναι οι λαοί της Ευρώπης, που αγωνιούν γιατί βλέπουν ολόκληρο το σύστημα να σπρώχνει την εργασία, την ασφάλιση την κοινωνική αξιοπρέπεια στον γκρεμό, προκειμένου να επιβιώσουν οι τραπεζίτες. Έχουμε συμμάχους τις χώρες που βυθίζονται στην κρίση χρέους. ¨Έχουμε συμμάχους την ευρωπαϊκή αριστερά και τις δυνάμεις που αναζητούν την χειραφέτηση της Ευρώπης από τις «αγορές» και τους τοκογλύφους. Και όσο δυναμώνουμε, οι σύμμαχοί μας γίνονται περισσότεροι και πιο ενεργοί. Κυρίως όμως και εμείς και οι παραδοσιακοί μας σύμμαχοι μπορούν να συμμαχήσουν με όσους διατίθενται να αντισταθούν στον Μερκελισμό και στην προσήλωση της Καγκελαρίου στη λιτότητα. Αυτοί ήδη είναι πολλοί και θα γίνουν ακόμα περισσότεροι.
14. Πιστεύετε ότι ο ευρωπαϊκός νότος μπορεί να λειτουργήσει ως αντίβαρο στο βορρά και την κ. Μέρκελ;
Η πλεονασματική Ευρώπη του Βορά υπάρχει χάρη στην ελλειμματική Ευρώπη του Νότου. Χωρίς αυτήν δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Αλλά το πρόβλημα είναι συνολικότερο. Η αρχιτεκτονική του ευρώ, που θεμελιώνεται πάνω σε ασφυκτικούς δημοσιονομικούς περιορισμούς και ξήλωμα του κοινωνικού κράτους, έχει καταρρεύσει. Μπροστά μας είναι δύο δρόμοι. ¨Η η ολοκληρωτική κοινωνική καταστροφή, που επιχειρείται ήδη πιλοτικά στην δική μας χώρα, ή επαναθεμελίωση της Ευρώπης, πάνω σε δημοκρατική κοινωνική βάση. Αρκετά στηρίξαμε τις ελπίδες μας στις αγορές και τους ραντιέδηρες. Οι ελπίδες για ευημερία, αποδείχτηκαν ψέματα. Τώρα πρέπει να επαναπροσαντολιστούμε σε μια ανάπτυξη που θα εστιάζει στις ανθρώπινες ανάγκες.
15. Κύριε πρόεδρε, να ξεκαθαρίσετε κάτι, είστε ευρωπαϊστής ή κλείνετε το μάτι και σε μια έξοδο από τη ζώνη του ευρώ ή και συνολικά από την Ε.Ε όπως υποστηρίζουν κάποιες από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ;
Η αντιπαράθεση γύρω από το νόμισμα κρύβει την ουσία της ταξικής αντιπαράθεσης η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη. Η πολιτική της λιτότητας έχει ένα σκληρό ταξικό πρόσημο είτε διεξάγεται με εσωτερική είτε με νομισματική υποτίμηση. Άρα ο εχθρός μας είναι αυτή η πολίτική και τα κερδοσκοπικά συμφέροντα που την επιβάλλουν. ¨Όχι το νόμισμα αυτό καθεαυτό. Για αυτό και διεκδικούμε η Ελλάδα από πειραματόζωο να γίνει εμβρυουλκός προοδευτικών εξελίξεων σε όλη την Ευρώπη. Ο απομονωτισμός ανάμεσα στους λαούς δεν είναι λύση ούτε διέξοδος. Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει πρότυπο ανάπτυξης. Να αφήσει οριστικά πίσω της τον μονεταρισμό, και την υποτέλεια στους τραπεζίτες. Και βασικός παράγοντας για μια τέτοια αλλαγή, είναι οι ίδιοι οι λαοί, μες τους κοινούς τους αγώνες και την αλληλεγγύη τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου