Μαύρη μέρα και νύχτα η χθεσινή για την Βουλή των Ελλήνων. Ένα… αριστερό κόμμα που κόπτεται για τους φτωχούς και τους αδικημένους, κι ένα ερμαφρόδιτο πολιτικό μόρφωμα που δεν ξέρει τι του γίνεται, έγιναν χθες οι διαπρύσιοι υποστηρικτές μιας συντεχνίας, αυτής των υπαλλήλων της Βουλής. Ο λόγος για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Καμμένο που έκαναν μπάχαλο το κοινοβούλιο και που συνέβαλαν στο να γραφεί μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του.
Το τι ακούστηκε χθες από βουλευτές, υπαλλήλους της Βουλής και συνδικαλιστές – μπράβους (το εννοούμε) δε λέγεται. Κανένα επιχείρημα, καμιά πολιτική ανάλυση, καμιά αντιπαράθεση σε επίπεδο κοινοβουλευτικού ευπρεπισμού. Θα τρίζουν τα κόκαλα των μεγάλων πολιτικών που πέρασαν από αυτές τις αίθουσες. Όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συγκρούονταν σε ακόμη πιο ταραγμένες περιόδους, αυτό το έκαναν με ευπρέπεια που ταιριάζει στη Δημοκρατία.
Χθες οι περισσότεροι βουλευτές απέδειξαν ότι υπάρχει πολύ χαμηλό επίπεδο, και δεν εννοούμε τους έτσι κι αλλιώς Χρυσαυγίτες και το σόου που στήνουν κάθε φορά. Αλλά από τους άλλους τους «σοβαρούς» της Αριστεράς και των ΑΝ.ΕΛΛ. λέμε οι οποίοι παρέσυραν φυσικά και πολλούς ακόμη. Ο ένας έλεγε στον άλλο να πάει να πουλήσει εγκυκλοπαίδειες, ο άλλος επιτιμούσε κάποιον για το ρολόι που φοράει, ο Τσίπρας ειρωνευόταν τον πρωθυπουργού που βγήκε από την αίθουσα, ο Λαφαζάνης σε έξαλλη κατάσταση έβριζε τον Στουρνάρα οι δε “Ανεξάρτητοι” έβγαλαν μαντίλια και τα κουνούσαν.
Άλλοι φωνάζανε ό,τι θέλανε, άλλοι σηκώνανε σημαίες, άλλοι λογής λάβαρα και πανό και κανείς εχέφρων από το προεδρείο δεν βρέθηκε να κάνει έστω μια σύσταση για ανάκτηση της σοβαρότητας και της κοσμιότητας που πρέπει να συνέχουν μαζί με την αίσθηση Εθνικής Ευθύνης και Καθήκοντος όλους αυτούς που περνούν το κατώφλι της Βουλής των Ελλήνων ως αντιπρόσωποι του Έθνους.
Και όχι μόνον αλλά εάν το ρεπορτάζ αληθεύει, ακούστηκαν φοβερά πράγματα. Μέχρι και ότι βουλευτής,«παζάρευε» μέχρι τέλους την ψήφο του στο πιο κρίσιμο εθνικό θέμα, με ανταλλάγματα διάφορες «τακτοποιήσεις» θεμάτων της εκλογικής του περιφέρειας.
Αλλά εκεί που έγινε ο μεγάλος χαμός ήταν όταν ανακοινώθηκε η ρύθμιση για τους υπαλλήλους της Βουλής. Αμέσως βουλευτές της αντιπολίτευσης έσπευσαν στο συνδικαλιστικό όργανο των υπαλλήλων και τους είπαν να κάνουν απεργία. Βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου επιχείρησαν να υποβαθμίσουν το χώρο αυτό και να διαλύσουν τη διαδικασία. Άραγε ποια η διαφορά τους από τους Χρυσαυγίτες προβοκάτορες;
Οι υπάλληλοι βγήκαν στους διαδρόμους ουρλιάζοντας και βρίζοντας πολιτικούς και δημοσιογράφους ενώ απειλούσαν να τα διαλύσουν όλα. Εκαναν τη βουλή… Αμέρικαν μπαρ. Και πάμε στην ουσία.
Τους υπαλλήλους αυτούς τους έκαναν «νταβατζήδες» της Δημοκρατίας οι ίδιοι οι πολιτικοί. Και κυρίως τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Όχι πώς και διάφορα… αριστερά κόμματα δεν έχουν κάνει διορισμούς στη Βουλή. Όμως, αυτό το πολιτικό σύστημα των τελευταίων ετών διόρισε κόρες, γιους, αδέλφια και ξαδέρφια, έφτιαξε την ιδανική εργασία με τεράστιους μισθούς, μπόνους κι επιδόματα και φυσικά όλο αυτό το έκανε με συνταγματικό μανδύα. Το αυτοδιοίκητο της Βουλής που κανείς δε μπορεί να αγγίξει.
Κι όταν τόλμησε να το κάνει ο Αντώνης Σαμαράς και ο Γ. Στουρνάρας, έγινε το έλα να δεις, από τους γιαλαντζί επαναστάτες του ΣΥΡΙΖΑ. Και το ερώτημα είναι ένα: Επειδή οι πολιτικοί έφτιαξαν αυτό το στρεβλό σύστημα κανείς δεν θα τολμούσε να το πειράξει ποτέ. Το τόλμησε ο πρωθυπουργός θέλοντας να δείξει ότι σ’ αυτή τη χώρα τα βάρη πρέπει να είναι ισοδύναμα, τι να κάνουμε δηλαδή. Ας γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση και να ξαναφέρει τα προνόμια των υπαλλήλων της Βουλής και όλων των άλλων εργαζόμενων που έσπευσε να αγκαλιάσει. Τάζει στους αστυνομικούς, τους δικηγόρους, τη ΓΕΝΟΠ και τον Φωτόπουλο και σε κάθε άλλο κλάδο, παρ’ ότι ξέρει ότι λεφτά δεν υπάρχουν. Κάποτε πρέπει ο λαϊκισμός του κ. Τσίπρα να σταματήσει.
Οι προνομιούχοι της Βουλής
Και μια και μιλάμε για τους εργαζόμενους στη Βουλή, παραθέτουμε ορισμένα στοιχεία του 2010 για το εργασιακό και μισθολογικό καθεστώς τους. Είναι η χρονιά που έχουν ξεκινήσει οι περικοπές. Διαβάστε, λοιπόν, για τι μιλάμε: Το 2010 λοιπόν στη Βουλή υπηρετούσαν 1.340 άτομα μόνιμο προσωπικό. Υπήρχαν επίσης 1.200 αποσπασμένοι δημόσιοι υπάλληλοι και επιστημονικοί συνεργάτες των βουλευτών.
Οι χθεσινοί αλλαλάζοντες εργαζόμενοι έπαιρναν 16 μισθούς, δύο παραπάνω δηλαδή, και όταν ξέσπασε ο σάλος, οι μισθοί ενσωματώθηκαν στο μισθό με τη μορφή επιδόματος.
Ένας εργαζόμενος που προσλαμβανόταν για πρώτη φορά κι έχει μόνο την υποχρεωτική εκπαίδευση, όπως π.χ. μια καθαρίστρια, έπαιρνε πρώτο μισθό, καθαρό 1.900 ευρώ.
Οι εργαζόμενοι αυτοί έπαιρναν σύνταξη στα 28,5 χρόνια και από το ΤΑΥΒ, το Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων της Βουλής έπαιρναν –διαβάστε- ένα εφάπαξ που ισούταν με δύο μηνιαίους μισθούς για κάθε έτος ασφάλισης. Πάνω από 100.000 ευρώ ο καθένας, ουσιαστικά.
Το ΤΑΥΒ καρπώνεται και τα έσοδα από την εκμίσθωση κυλικείων, εστιατορίου κ.α άλλων ενοικίων, όπως το ΑΤΜ της Εθνικής.
Πριν μερικές ημέρες υπάλληλος συνταξιοδοτήθηκε με σύνταξη 2.500 ευρώ. Λεπτομέρεια; Ηταν απόφοιτος δημοτικού. Επίσης, δεν υπάρχουν μεταθέσεις στους υπαλλήλους, εκεί μπαίνουν κι από εκεί βγαίνουν, όπως επίσης και δεν υπάρχει αλλαγή της ειδικότητάς τους.
Τέλος, θα αναρωτηθεί κανείς: Που χωράνε κάθε μέρα 2.500 υπάλληλοι; Δε χωράνε γι’ αυτό δουλεύουν… εκ περιτροπής. Και φυσικά υπάρχει και ο τηλεοπτικός σταθμός (που κάποτε πρέπει η κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει), ο οποίος είχε 100 άτομα προσωπικό, κόστιζε 6 εκατ. το χρόνο και είχε τηλεθέαση 0,3%.
Το ξαναγράψαμε: Όλα τα παραπάνω είναι ανδραγαθήματα των πολιτικών μας για να βολέψουν όλο το συγγενολόι, όμως, κάποιος έπρεπε να κάνει την αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου