Ας υποθέσουμε ότι γίνεται το «ατύχημα» τους επόμενους μήνες, πάει η χώρα σε εκλογές για να απαλλαγεί από την «κακή» κυβέρνηση και βγαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είτε αυτοδύναμος είτε με ολίγη βοήθεια από δεξιά κι αριστερά ο κ. Τσίπρας γίνεται πρωθυπουργός. Αρχίζει λοιπόν η εποχή της αριστερής διακυβέρνησης και προφανώς ως πρώτη κίνηση του νέου πρωθυπουργού είναι η κατάργηση του Μνημονίου. Έτσι έχει πει τουλάχιστον, οπότε δεν πρέπει να τον διαψεύσουμε. Θα εφαρμόσει το αριστερό του πρόγραμμα το οποίο περιλαμβάνει επαναπρόσληψη όλων όσων απολύθηκαν, αυξήσεις στις συντάξεις, κατάργηση της κινητικότητας – διαθεσιμότητας, κανένας πλειστηριασμός δεν θα γίνει (αυτό είπε χθες), θα κρατικοποιηθούν όλες οι εταιρείες που πουλήθηκαν, θα βρεθούν 650 εκατ. ευρώ για να πάρει πίσω το κράτος τον ΟΠΑΠ ενώ μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα θα «καταργηθεί» και η ανεργία στην Ελλάδα.
Δε νοείται αριστερή κυβέρνηση με τόση ανεργία. Ο κ. Τσίπρας, ως μεγάλη προσωπικότητα με διεθνή εμβέλεια, θα πάει στο εξωτερικό με τα «τσάτρα – πάτρα» αγγλικούλια του, θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και θα ζητήσει διαγραφή χρέους. Φυσικά οι δανειστές θα του δείξουν αυτό που για λόγους ευπρέπειας δε λέμε, οπότε θα έχει δύο επιλογές. Ή μονομερώς θα κάνει παύση πληρωμών οπότε θα χάσουν μεν οι ξένοι, αλλά θα χάσουν περισσότερα οι Έλληνες ή τελικά θα πάει σε διαπραγματεύσεις με τους ξένους, κι αυτό είναι το πιο πιθανό.
Μάλιστα, δεν αποκλείεται να πετύχει καλύτερους όρους και μια συμφωνία με τους δανειστές που μπορεί να έχει μικρότερα επιτόκια, περισσότερο χρόνο αποπληρωμής ή ακόμη και διαγραφή χρέους. Αλλά για να γίνουν όλα αυτά θα ζητήσουν και οι ξένοι κάποια εχέγγυα. Επομένως, θα υπογραφεί ένα νέο μνημόνιο (που δεν θα το λένε έτσι, διότι η αριστερή διακυβέρνηση θα καταργήσει από το λεξικό τέτοιες κακές λέξεις). Συμπεραίνουμε, επομένως, ότι δεν θα μπορεί να ισχύσει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και θα πάει σε ένα άλλο, διαφορετικό από αυτό που υπόσχεται ο κ. Τσίπρας. Ούτε επαναπροσλήψεις, ούτε αυξήσεις, ούτε μοίρασμα κονδυλίων ούτε τίποτε κι έτσι και ο κ. Τσίπρας θα καταστεί αυτόματα αφερέγγυος.
Βεβαίως, όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν ένα βασικό. Να βρεθούν συνομιλητές του κ. Τσίπρα. Διότι όταν έρχεται στην Ελλάδα ο Ασμουσεν και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να παίζει με τα κουβαδάκια του στην Κέρκυρα, με ποιον θα συνομιλήσει; Ο Γερμανός ήθελε να δει κάποιον από την αντιπολίτευση αλλά όλοι την… έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια.
Και πάμε στα κοινωνικά. Να υποθέσουμε ότι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κάλλιστα υπουργός Παιδείας θα μπορούσε να γίνει ο Π. Λαφαζάνης. Έτσι, στο Πολυτεχνείο θα επανέρχονταν οι καταληψίες που επί 30 χρόνια είχαν κάνει σπίτι τους τον πανεπιστημιακό χώρο. Θα ξαναστήνονταν τα εργαστήρια παρασκευής μολότοφ και με την προστασία της αριστερής κυβέρνησης θα στήνονταν κι ένα shop για μπάφους. Γιατί να τρέχουν στα Εξάρχεια οι φοιτητές άλλωστε;
Επίσης, να φανταστούμε ότι όλοι οι Έλληνες θα κυκλοφορούν χωρίς εισιτήριο διότι δεν θα υπάρχουν ελεγκτές. Άλλωστε ένας ελεγκτής που τσακώθηκε με ένα 19χρονο με τα γνωστά αποτελέσματα, είναι μια καλή αφορμή για τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τα μέσα μεταφοράς ελεύθερα για το λαό.
Εννοείται, βεβαίως ότι θα ξαναλειτουργήσουν τα νοσοκομεία που κλείνουν, ακόμη κι αν έχουν γεμάτα λιγότερα από τα μισά κρεβάτια. Άλλωστε, λεφτά τα υπάρχουν. Για να μην πούμε για την ΕΡΤ η οποία, όπως είπε ο Τσίπρα, θα επανέλθει το παλαιό καθεστώς, φανταζόμαστε και οι 3.000 εργαζόμενοι. Γιατί όχι άλλοι τόσοι;
Με αριστερή διακυβέρνηση βεβαίως θα καταργηθεί και το ΣΔΟΕ διότι δεν μπορεί να πηγαίνει να κάνει ελέγχους στους… φτωχούς ταβερνιάρηδες που δεν κόβουν ούτε μια απόδειξη και που απασχολούν από 2-3 παράνομους μετανάστες.
Νομίζουμε, λοιπόν, ότι πρέπει να ψηφίσουμε όλοι ΣΥΡΙΖΑ για να βγει αυτοδύναμος. Έτσι θα έχουμε μια μοναδική ευκαιρία στη ζωή μας να ζήσουμε στην περίφημη Νεφελοκοκκυγία. Όχι του Αριστοφάνη, του Τσίπρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου