Εκπαιδεύοντας τους πάντες

Οι Στόχοι για την Ανάπτυξη του ΟΗΕ που καθορίστηκαν με την αλλαγή της χιλιετίας και ειδικότερα εκείνος που ήθελε έως τον Δεκέμβριο του 2015 κάθε παιδί σχολικής ηλικίας να βρίσκεται στο σχολείο δύσκολα θα εκπληρωθούν. Με τα παιδιά στη Γάζα, στη Συρία, στο Ιράκ και στη Νιγηρία να γίνονται θύματα συγκρούσεων τους τελευταίους μήνες, το τεράστιο εύρος αυτής της πρόκλησης είναι προφανές. Αλλωστε, η υπόσχεση για την επίτευξη της παγκόσμιας εκπαίδευσης απαιτεί ακόμη και εκείνοι που βρίσκονται στις πιο δύσκολες καταστάσεις, όπως τα παιδιά – πρόσφυγες και τα παιδιά τα οποία ζουν σε πολεμικές ζώνες, να έχουν ασφαλή πρόσβαση στη βασική εκπαίδευση.

Η ακαδημαϊκή έρευνα δείχνει πως καμία χώρα δεν μπορεί να έχει βιώσιμη ευημερία χωρίς επενδύσεις ευρείας κλίμακας στην ποιοτική εκπαίδευση. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη σημερινή οικονομία, στην οποία οι εταιρείες αξιολογούνται βάσει του ανθρώπινου δυναμικού τους και τα χρηματιστήρια μετρούν τα κεφάλαια και σε αυτόν τον τομέα.
Επί πολύ καιρό η εκπαίδευση θεωρείται ως ο υπ’ αριθμόν ένα εγγυητής του εισοδήματος, του πλούτου, της κοινωνικής κατάστασης και της ασφάλειας. Και όμως εκατομμύρια άνθρωποι δεν συμμετέχουν σε αυτήν, με σχεδόν τα μισά παιδιά του πλανήτη να μην έχουν πρόσβαση στη βασική μόρφωση.

Τα πρώτα πέντε χρόνια μετά τη θέσπιση των Στόχων για την Ανάπτυξη έγινε πρόοδος με το ποσοστό των παιδιών που παρακολουθούν τα δημοτικά σχολεία παγκοσμίως να αυξάνεται κατά 1,5% ετησίως. Εάν αυτό συνεχιζόταν σταθερά θα φθάναμε στο 97% το 2022. Ομως, μετά το 2005, η πρόοδος σταμάτησε. Με αποτέλεσμα μόνο το 36% των παιδιών στις πιο φτωχές χώρες του κόσμου τελειώνει τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου. Το 2030 το ποσοστό αυτό θα φθάσει μόλις το 54%.
Τα κορίτσια είναι εκείνα που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα εμπόδια. Σήμερα σχεδόν τα τρία τέταρτα των κοριτσιών δεν λαμβάνουν βασική εκπαίδευση. Το 2030 αυτό θα ισχύει για τα μισά. Τίποτε από όλα αυτά δεν συνάδει με τις υποσχέσεις των ηγετών απ’ όλον τον κόσμο να φροντίσουν για τη μόρφωση των παιδιών. Τελικά η υπόθεση ότι η οικονομική ανάπτυξη και η τεχνολογική πρόοδος αναπόφευκτα θα διευρύνουν τις ευκαιρίες για όλους είναι απλώς ευχή. Στην πραγματικότητα, εάν δεν γίνει μια πραγματικά συντονισμένη προσπάθεια, η κατανομή των εκπαιδευτικών – και συνεπώς των οικονομικών – ευκαιριών θα γίνεται όλο και πιο άνιση τα επόμενα χρόνια…

Ο Γκόρντον Μπράουν, πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, είναι ειδικός πρέσβης του ΟΗΕ για την παγκόσμια εκπαίδευση

tanea.gr