Το ΔΣ της ΟΙΕΛΕ συγκαλείται εκτάκτως την Πέμπτη, 9/5, για να διαμορφώσει την εισήγηση που θα κατατεθεί στις Γενικές Συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων, οι οποίες θα συγκληθούν την ερχόμενη εβδομάδα.
Όπως ανακοίνωσε η ΟΙΕΛΕ θα προτείνει στα πρωτοβάθμια σωματεία την κήρυξη κινητοποιήσεων με σκοπό την άρση της εφαρμογής της αύξησης ωραρίου στα ιδιωτικά σχολεία.
Την Τρίτη, 14/5, θα γίνει η Γ.Σ. του ΣΙΕΛΒΕ στη Θεσσαλονίκη (ξενοδοχείο Imperial στις 7 μμ), την Τετάρτη, 15/5, η Γ.Σ. του ΣΙΕΛ Αθήνας (ξενοδοχείο Polis Grand στις 7 μμ) και την Πέμπτη, 16/5, η Γ.Σ. του παραρτήματος Θεσσαλίας του ΣΙΕΛΒΕ στη Λάρισα (ξενοδοχείο Διόνυσος στις 6 μμ).
Στο μεταξύ η ΟΙΕΛΕ προχώρησε σε καταγγελίες, ζητώντας την πειθαρχική και ποινική δίωξη, των ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων που αρνήθηκαν να καταβάλουν δώρο Πάσχα.
Ηδη η Διεύθυνση ΠΕ Πειραιά απευθύνθηκε εγγράφως σε συγκεκριμένο Ιδιωτικό Σχολείο και ζητά άμεση ενημέρωση « σχετικά με το θέμα της καταβολής ή μη του δώρου Πάσχα στους εργαζόμενους εκπαιδευτικούς του σχολείου σας».
Ωστόσο οι ιδιοκτήτες που δεν κατέβαλαν το δώρο επικαλούνται τη Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου του ΣΙΕΙΕ Δημήτρη Μήλλα σύμφωνα με την οποία «Δυνατότητα καταβολής οικειοθελών παροχών, σε ατομική βάση, μεταξύ του εκπαιδευτηρίου και των εκπαιδευτικών του, παραμένει».
Η ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ
Κατάργηση των επιδομάτων εορτών (Χριστουγέννων – Πάσχα) ως προς τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς από 1.1.2013.
Σύμφωνα με τη ρητή διάταξη άρθρο 36 του νόμου 682/1977, οι νόμιμες αμοιβές των εκπαιδευτικών της ιδιωτικής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθορίζονται ως απολύτως ίσες με αυτές που ισχύουν για τους ομόβαθμους συναδέλφους τους της δημόσιας εκπαίδευσης και αποκλείεται, για τον προσδιορισμό των νομίμων αμοιβών, η εφαρμογή της κοινής εργατικής νομοθεσίας.
Αυτός είναι ο αποκλειστικός λόγος για τον οποίο οι νόμιμοι μισθοί και λοιπές μισθολογικές παροχές των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, ως συνδεδεμένες, αυξομειώνονται αντίστοιχα, όπως εκάστοτε μεταβάλλονται οι νόμοι που καθορίζουν τους αντίστοιχους όρους αμοιβής των δημοσίων εκπαιδευτικών. Ο λόγος, για τον οποίο η πολιτεία επιλέγει να αυξομειώνει με νόμο τις αμοιβές των τελευταίων, δεν ασκεί καμία επίδραση στην έκταση που ο ίδιος νόμος θα ισχύει και στην ιδιωτική εκπαίδευση, διότι η εφαρμογή του στηρίζεται μόνο στην παραπάνω σύνδεση μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών εκπαιδευτικών και όχι σε άλλη αιτία.
Επομένως η κοινή εργατική νομοθεσία και οι παρεπόμενες παροχές που προβλέπει (ή δεν προβλέπει), θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και ως προς τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, μόνο αν καταργείτο η σχέση σύνδεσης του αρ. 36 του νόμου 682/1977, ή αν ήταν δυνατόν οι αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων να καθοριστούν με κλαδικές συλλογικές συμβάσεις – πράγμα βεβαίως άτοπο.
Σύσσωμη η νομολογία των δικαστηρίων της χώρας, από την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου του έτους 1984, τις αποφάσεις των Τμημάτων του και του Συμβουλίου της Επικρατείας και τις αποφάσεις των δικαστηρίων της ουσίας και πρόσφατα το Ειρηνοδικείο της πόλης της Βέροιας, ομόφωνα δέχονται ότι, υπαρχούσης της παραπάνω εξομοίωσης, ο εκάστοτε νόμιμος μισθός ή οι λοιποί μισθολογικοί όροι για τους δημόσιους εκπαιδευτικούς, είναι και οι αντίστοιχοι για τους ιδιωτικούς.
Τα συντεταγμένα νομικά όργανα της πολιτείας, δέχθηκαν επίσης τα παραπάνω και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ), όταν του τέθηκε το ζήτημα, ομοίως αποφάνθηκε (γνωμ. 214/2012) ότι, εφόσον άλλαξε από 1.11.2011 το αντίστοιχο μισθολόγιο για τους δημοσίους εκπαιδευτικούς (ν. 4024/2011, αντί του παλαιού ν. 3205/2003), αυτό θα ίσχυε «ευθέως και αμέσως» και για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς.
Περαιτέρω, το άρθρο 16 του παραπάνω νόμου 4024/2011, όρισε ότι από 1.11.2011, οι εκπαιδευτικοί (δημόσιοι και ιδιωτικοί κατά τ’ ανωτέρω) δικαιούνται επιδόματα Χριστουγέννων και Πάσχα τα οποία ορίστηκαν σε πεντακόσια (500) ευρώ και διακόσια πενήντα (250) ευρώ αντίστοιχα, για τους πλήρως απασχολούμενους.
Με την παράγραφο Γ του άρθρου πρώτου του νόμου 4093/2012, ορίστηκε ότι «1. Τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας, που προβλέπονται από οποιαδήποτε γενική ή ειδική διάταξη, ή ρήτρα ή όρο συλλογικής σύμβασης εργασίας, διαιτητική απόφαση ή με ατομική σύμβαση εργασίας ή συμφωνία, για λειτουργούς, υπαλλήλους και μισθωτούς του Δημοσίου … καταργούνται από 1.1.2013.».
Κατά συνέπεια, δεδομένης της παραπάνω σχέση σύνδεσης μισθολογικών όρων μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών εκπαιδευτικών (όπως αναγνωρίστηκε από τα δικαστήρια και το ΝΣΚ), τα παραπάνω επιδόματα, ως νόμιμες απολαβές είναι πλέον καταργημένα και για τους εκπαιδευτικούς της ιδιωτικής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Συνεπώς νομική υποχρέωση καταβολής δώρου Πάσχα, είτε κατά τις διατάξεις του ν. 4024/2011, είτε κατά την κοινή εργατική νομοθεσία (ΚΥΑ 19040/1981) δεν υφίσταται. Αντίθετη άποψη δεν βρίσκει κανένα νομικό έρεισμα.
Δυνατότητα καταβολής οικειοθελών παροχών, σε ατομική βάση, μεταξύ του εκπαιδευτηρίου και των εκπαιδευτικών του, παραμένει.
Δημήτρης Μήλλας
Νομικός Σύμβουλος
Την Τρίτη, 14/5, θα γίνει η Γ.Σ. του ΣΙΕΛΒΕ στη Θεσσαλονίκη (ξενοδοχείο Imperial στις 7 μμ), την Τετάρτη, 15/5, η Γ.Σ. του ΣΙΕΛ Αθήνας (ξενοδοχείο Polis Grand στις 7 μμ) και την Πέμπτη, 16/5, η Γ.Σ. του παραρτήματος Θεσσαλίας του ΣΙΕΛΒΕ στη Λάρισα (ξενοδοχείο Διόνυσος στις 6 μμ).
Στο μεταξύ η ΟΙΕΛΕ προχώρησε σε καταγγελίες, ζητώντας την πειθαρχική και ποινική δίωξη, των ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων που αρνήθηκαν να καταβάλουν δώρο Πάσχα.
Ηδη η Διεύθυνση ΠΕ Πειραιά απευθύνθηκε εγγράφως σε συγκεκριμένο Ιδιωτικό Σχολείο και ζητά άμεση ενημέρωση « σχετικά με το θέμα της καταβολής ή μη του δώρου Πάσχα στους εργαζόμενους εκπαιδευτικούς του σχολείου σας».
Ωστόσο οι ιδιοκτήτες που δεν κατέβαλαν το δώρο επικαλούνται τη Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου του ΣΙΕΙΕ Δημήτρη Μήλλα σύμφωνα με την οποία «Δυνατότητα καταβολής οικειοθελών παροχών, σε ατομική βάση, μεταξύ του εκπαιδευτηρίου και των εκπαιδευτικών του, παραμένει».
Η ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ
Κατάργηση των επιδομάτων εορτών (Χριστουγέννων – Πάσχα) ως προς τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς από 1.1.2013.
Σύμφωνα με τη ρητή διάταξη άρθρο 36 του νόμου 682/1977, οι νόμιμες αμοιβές των εκπαιδευτικών της ιδιωτικής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθορίζονται ως απολύτως ίσες με αυτές που ισχύουν για τους ομόβαθμους συναδέλφους τους της δημόσιας εκπαίδευσης και αποκλείεται, για τον προσδιορισμό των νομίμων αμοιβών, η εφαρμογή της κοινής εργατικής νομοθεσίας.
Αυτός είναι ο αποκλειστικός λόγος για τον οποίο οι νόμιμοι μισθοί και λοιπές μισθολογικές παροχές των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, ως συνδεδεμένες, αυξομειώνονται αντίστοιχα, όπως εκάστοτε μεταβάλλονται οι νόμοι που καθορίζουν τους αντίστοιχους όρους αμοιβής των δημοσίων εκπαιδευτικών. Ο λόγος, για τον οποίο η πολιτεία επιλέγει να αυξομειώνει με νόμο τις αμοιβές των τελευταίων, δεν ασκεί καμία επίδραση στην έκταση που ο ίδιος νόμος θα ισχύει και στην ιδιωτική εκπαίδευση, διότι η εφαρμογή του στηρίζεται μόνο στην παραπάνω σύνδεση μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών εκπαιδευτικών και όχι σε άλλη αιτία.
Επομένως η κοινή εργατική νομοθεσία και οι παρεπόμενες παροχές που προβλέπει (ή δεν προβλέπει), θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και ως προς τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, μόνο αν καταργείτο η σχέση σύνδεσης του αρ. 36 του νόμου 682/1977, ή αν ήταν δυνατόν οι αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων να καθοριστούν με κλαδικές συλλογικές συμβάσεις – πράγμα βεβαίως άτοπο.
Σύσσωμη η νομολογία των δικαστηρίων της χώρας, από την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου του έτους 1984, τις αποφάσεις των Τμημάτων του και του Συμβουλίου της Επικρατείας και τις αποφάσεις των δικαστηρίων της ουσίας και πρόσφατα το Ειρηνοδικείο της πόλης της Βέροιας, ομόφωνα δέχονται ότι, υπαρχούσης της παραπάνω εξομοίωσης, ο εκάστοτε νόμιμος μισθός ή οι λοιποί μισθολογικοί όροι για τους δημόσιους εκπαιδευτικούς, είναι και οι αντίστοιχοι για τους ιδιωτικούς.
Τα συντεταγμένα νομικά όργανα της πολιτείας, δέχθηκαν επίσης τα παραπάνω και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ), όταν του τέθηκε το ζήτημα, ομοίως αποφάνθηκε (γνωμ. 214/2012) ότι, εφόσον άλλαξε από 1.11.2011 το αντίστοιχο μισθολόγιο για τους δημοσίους εκπαιδευτικούς (ν. 4024/2011, αντί του παλαιού ν. 3205/2003), αυτό θα ίσχυε «ευθέως και αμέσως» και για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς.
Περαιτέρω, το άρθρο 16 του παραπάνω νόμου 4024/2011, όρισε ότι από 1.11.2011, οι εκπαιδευτικοί (δημόσιοι και ιδιωτικοί κατά τ’ ανωτέρω) δικαιούνται επιδόματα Χριστουγέννων και Πάσχα τα οποία ορίστηκαν σε πεντακόσια (500) ευρώ και διακόσια πενήντα (250) ευρώ αντίστοιχα, για τους πλήρως απασχολούμενους.
Με την παράγραφο Γ του άρθρου πρώτου του νόμου 4093/2012, ορίστηκε ότι «1. Τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας, που προβλέπονται από οποιαδήποτε γενική ή ειδική διάταξη, ή ρήτρα ή όρο συλλογικής σύμβασης εργασίας, διαιτητική απόφαση ή με ατομική σύμβαση εργασίας ή συμφωνία, για λειτουργούς, υπαλλήλους και μισθωτούς του Δημοσίου … καταργούνται από 1.1.2013.».
Κατά συνέπεια, δεδομένης της παραπάνω σχέση σύνδεσης μισθολογικών όρων μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών εκπαιδευτικών (όπως αναγνωρίστηκε από τα δικαστήρια και το ΝΣΚ), τα παραπάνω επιδόματα, ως νόμιμες απολαβές είναι πλέον καταργημένα και για τους εκπαιδευτικούς της ιδιωτικής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Συνεπώς νομική υποχρέωση καταβολής δώρου Πάσχα, είτε κατά τις διατάξεις του ν. 4024/2011, είτε κατά την κοινή εργατική νομοθεσία (ΚΥΑ 19040/1981) δεν υφίσταται. Αντίθετη άποψη δεν βρίσκει κανένα νομικό έρεισμα.
Δυνατότητα καταβολής οικειοθελών παροχών, σε ατομική βάση, μεταξύ του εκπαιδευτηρίου και των εκπαιδευτικών του, παραμένει.
Δημήτρης Μήλλας
Νομικός Σύμβουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου