Η ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης στην Παιδεία

Ηολομέτωπη επίθεση της απελθούσας κυβέρνησης στην Παιδεία προέρχεται από τρεις κυρίως αιτίες: την επικράτηση των συντεχνιών, τις ακροαριστερές ιδεοληψίες και τα μικροκομματικά συμφέροντα των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Στις 18 Ιουνίου, το νομοσχέδιο που ο π. υπουργός κ. Αριστείδης Μπαλτάς ονόμασε «κουρελού», με σημαντικές επιθέσεις σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, τέθηκε σε διαβούλευση για μόνο μια εβδομάδα.

Ένα μήνα αργότερα, στις 13 Ιουλίου (!) διαβάσαμε ότι υπήρξαν 6.050 σχόλια. Ο «δημοκράτης» υπουργός, ωστόσο, έκρινε ότι κανένα από αυτά δεν άξιζε και κατέθεσε το νομοσχέδιο στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής, χωρίς καμία αλλαγή. Στις 30 Ιουλίου, μετά τη συμφωνία με τους εταίρους για το 3o μνημόνιο, ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας βεβαίωσε τους αρχηγούς των ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ, ότι το νομοσχέδιο δεν θα συζητηθεί.


Και χωρίς αυτό όμως, η επίθεση έχει φέρει δραματικά αποτελέσματα. Αναλυτικότερα, σε επτά μόλις μήνες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ειδικά οι π. υπουργοί κ.κ. Αριστείδης Μπαλτάς και Τάσος Κουράκης κατάφεραν τα εξής:

Στην ανώτατη εκπαίδευση:

• Προσπάθησαν να καταργήσουν το νόμου Διαμαντοπούλου, που είχε ψηφιστεί από 255 βουλευτές. Ο καθ’ ομολογίαν του μαρξιστής υπουργός κ. Μπαλτάς δήλωσε ότι τα Συμβούλια Ιδρυμάτων (ΣΙ) –στα οποία ο νόμος παραχωρούσε εξουσία που αφαιρούσε από τον υπουργό– θα φύγουν, παρά τη συντριπτική αποδοχή που είχαν από τους πανεπιστημιακούς, πλην εκείνων της παράταξής του. Ευτυχώς, προς το παρόν, έφυγε αυτός και τα ΣΙ έμειναν. Έμειναν όμως ακρωτηριασμένα από το κύρος τους, αφ’ ότου εξαγγέλθηκε η παύση τους. Σταμάτησαν να συνεδριάζουν και οι πρυτάνεις σταμάτησαν να τα λαμβάνουν υπ’ όψιν. 

   
• Επανέφεραν τη φοιτητική ψήφο στην εκλογή πρυτάνεων. Μάλιστα, ο υπουργός παρουσίασε ως δική του καινοτομία το ότι θα ψηφίζουν όλοι οι φοιτητές και όχι μόνο οι εκπρόσωποι των φοιτητικών παρατάξεων. Απέκρυψε ότι αυτό το μέτρο περιλαμβανόταν στη μεταρρύθμιση Γιαννάκου και ότι και τότε είχε αποτύχει στην εφαρμογή του, αφού οι φοιτητοπατέρες και οι γύρω τους «στρατευμένοι», που πρόσκεινται στη δική του παράταξη πανεπιστημιακών, απέτρεπαν διά της βίας την προσέλευση των φοιτητών στις κάλπες.

   
• Κατάργησαν την πρόβλεψη του νόμου Διαμαντοπούλου για δημιουργία ΝΠΙΔ στα ΑΕΙ, που θα διαχειρίζεται την περιουσία τους με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια. Έφτασαν έτσι τα πανεπιστήμια στην οικονομική κατάντια να παρέχουν στους πανεπιστημιακούς τις εκπαιδευτικές τους άδειες (sabbatical) μόνο με χρηματοδότηση από χορηγούς.

   
• Κατήργησαν τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες (τεχνοφασισμός!), ώστε οι πανεπιστημιακοί να είναι όμηροι των τραμπούκων όταν πάνε να ψηφίσουν. Την ίδια στιγμή ο π. υπουργός κ. Κατρούγκαλος έβγαζε εγκύκλιο κατά την οποία «Δεν θα γίνονται δεκτά προς δημοσίευση σε ΦΕΚ, έγγραφα και πράξεις υπουργείων, γενικών γραμματειών, ανεξάρτητων αρχών, αποκεντρωμένων διοικήσεων και περιφερειών, σε περίπτωση που δεν αποστέλλονται με τη χρήση τεχνολογιών πληροφορικής και δεν φέρουν προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή»! (την κ. Κωνσταντοπούλου τη ρώτησε;)

   
• Κατήργησαν τα αγγλόφωνα Τμήματα των ΑΕΙ, τα οποία προσείλκυαν (και) αλλοδαπούς φοιτητές με δίδακτρα και ήταν μια πηγή πόρων.

   
• Προώθησαν αλλαγές στο σύστημα μέτρησης των πιστωτικών μονάδων για την απονομή ενός πτυχίου ΑΕΙ. Οι αλλαγές αυτές είναι αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση της Μπολόνια, με κίνδυνο να μην αναγνωρίζονται τα ελληνικά πτυχία από την Ευρώπη. 


Ας σημειωθεί ότι τη διάταξη αυτή τη συνέταξε ο Γενικός Γραμματέας διά Βίου Μάθησης κ. Γεράσιμος Σπαθής, ο πρώην αντιπρύτανης του ΕΜΠ, ο οποίος κάλυπτε με το ηλεκτρονικό δίκτυο του ΕΜΠ (που το πληρώνουν οι φορολογούμενοι) την ιστοσελίδα των αντιεξουσιαστών indymedia. 

Γενικότερα, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση της Μπολόνια ήταν και είναι κόκκινο πανί για τον κ. Μπαλτά και τους ομοϊδεάτες του. Η Ελλάδα του κ. Μπαλτά βρέθηκε μόνη απέναντι στις υπόλοιπες 46 χώρες που έχουν συνυπογράψει τη Σύμβαση για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης, στη σύνοδο του Ερεβάν τον Μάιο (δεν παραβρέθηκε ο ίδιος αλλά αντιπροσωπεία του υπουργείου).


• Ξαναπροσέλαβαν τους απολυμένους διοικητικούς υπαλλήλους, που κοστίζουν στους φορολογουμένους χωρίς να προσφέρουν ανάλογο έργο. Μάλιστα, τους έδωσαν δικαίωμα συμμετοχής στην εκλογή πρυτάνεων με αυξημένο ποσοστό, για να εισπράξουν την ψήφο τους στους «ημέτερους» υποψήφιους πρυτάνεις, ως πράξη ευγνωμοσύνης.

   
• Επανέφεραν στα ΑΕΙ άτομα που υποδύονται τους φοιτητές, ώστε να κάνουν τη δουλειά των φοιτητοπατέρων. Είναι οι λεγόμενοι «αιώνιοι φοιτητές», με τους οποίους ο υπουργός συνυπέγραψε ένα «συμβόλαιο τιμής» «στην κατεύθυνση της ουσιαστικής ένταξής τους στο Πανεπιστήμιο» (όπως ο κ. Κορωνάκης;). 

   
• Έδειξαν αδικαιολόγητη και απαράδεκτη ανοχή σε παράνομες πράξεις εντός των κτιρίων των Πανεπιστημίων. Στις καταλήψεις της Νομικής Σχολής και του ΑΠΘ τον Μάρτιο «σπάσανε τζάμια, έκλεψαν βιντεοπροβολείς, έκαψαν βιβλία και έδρανα και άνοιξαν τις πυροσβεστικές εστίες πλημμυρίζοντας το ισόγειο. Παραβίασαν και κατέστρεψαν το εργαστήρι εγκληματολογίας και τα γραφεία των κοσμητόρων. Βαμμένοι τοίχοι και σκουπίδια παντού» (ανακοίνωση ΔΑΠ). Αλλά ο μαρξιστής υπουργός δήλωσε σε διαμαρτυρόμενους φοιτητές-«αγωνιστές» ότι θα καταργηθεί η ρύθμιση για διαγραφή φοιτητών. «Μας αρέσουν οι κινητοποιήσεις που απαιτούν πράγματα που μπορούν να γίνουν». Ο ΣΥΡΙΖΑ εξάλλου είχε μετατρέψει σε ξένο σώμα τον π. αν. υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Πανούση που έλεγε τα αυτονόητα αναφορικά με τις καταλήψεις. 

   
• Φέτος εισάγονται σε ιδρύματα Ανώτατης Εκπαίδευσης φοιτητές με βάση το 1/20. Αυτό δεν είναι μόνο σημερινό φαινόμενο, καθώς κάθε κυβέρνηση, αφού ιδρύσει τμήματα στην Άνω και Κάτω Ραχούλα, φροντίζει να έχουν και κάποιους φοιτητές, για τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας των ταχυφαγείων και των ενοικιαζομένων. Όπως έχει δηλώσει ο κ. Μπαλτάς, «το παιδί που έχει μείνει πίσω κρύβει μέσα του δυνάμεις και ταλέντα που μπορεί να το οδηγήσουν μακριά» – στην Άνω Ραχούλα. 

   
• Με τους περιορισμούς στην κίνηση των κεφαλαίων που επέβαλε η κυβέρνηση ως ύστατο διαπραγματευτικό όπλο (!), ανάγκασαν τα Πανεπιστήμια να διακόψουν τις συνδρομές τους σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. 


Κοντολογίς, η επίθεση και η απαξίωση στην Ανώτατη Παιδεία ήταν τέτοια που προκάλεσε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας πανεπιστημιακών και απλών πολιτών εναντίον του Yπουργείου Παιδείας, με πρώτη αυτή που έγινε στο γήπεδο Σπύρος Λούης στις 11 Μαΐου. Τέτοιο φαινόμενο είναι πρωτοφανές, αν εξαιρέσουμε τις διαδηλώσεις που οργάνωνε στο παρελθόν η παράταξη του ίδιου του υπουργού. 


Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση:

• Έπαυσαν το Ψηφιακό Σχολείο και προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τα εγκεκριμένα κονδύλια για την πρόσληψη εκπαιδευτικών την τελευταία στιγμή. Εξάλλου, ο κ. Μπαλτάς έχει δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο οπαδός του μαυροπίνακα: «Προτζέκτορες, επιδιασκόπια και λοιπά υποκατάστατα αποστειρώνουν τη διδακτική σχέση. Την εξαϋλώνουν τείνοντας τελικά να την καταργήσουν».

   
• Όρισαν του 9,5/20 ως βάση προαγωγής, ως… δημοκρατικότερο από το 10/20! 

   
• Επέβαλαν ΦΠΑ 23% στα φροντιστήρια και στα ιδιωτικά σχολεία. Γράφουν και πάλι τις οδηγίες της ΕΕ στα παλιά τους τα παπούτσια. Αν εφαρμοστεί το μέτρο –που ως τώρα δεν έχει ανακληθεί, παρά τη σχετική φημολογία– αρκετά σχολεία, κυρίως στην επαρχία, μπορεί να κλείσουν και χιλιάδες εκπαιδευτικοί ενδέχεται να μείνουν άνεργοι, καθώς πολλοί γονείς θα προτιμήσουν να πάνε τα παιδιά τους σε δημόσιο σχολείο. Το οποίο δημόσιο σχολείο δεν είναι βέβαια έτοιμο να ανταποκριθεί στο μεγαλύτερο πλήθος μαθητών – αυτοί από την πλευρά τους αναστατώνονται χωρίς λόγο. Μόνοι ευνοημένοι θα είναι όσοι διδάσκουν αμειβόμενοι «μαύρα», σε βάρος των δηλωμένων φροντιστηρίων. Αυτό αποτελεί τιμωρία στα φροντιστήρια από τον υφυπουργό κ. Κουράκη, που αρνιόταν με πείσμα να δει τους εκπροσώπους τους, χωρίς να το γνωρίζει ο κ. Μπαλτάς.

   
• Έθεσαν σε κίνδυνο τη συμμετοχή των μαθητών σε Εκπαιδευτικές Ολυμπιάδες επικαλούμενοι έλλειψη κονδυλίων και κάλεσαν τα σχολεία να αναζητήσουν χορηγούς (ιεροσυλία!) για την κάλυψη των εξόδων, που συνολικά ανέρχονται σε περίπου 50 χιλ. ευρώ ετησίως. Μετά την κατακραυγή το υπουργείο ανακάλεσε την απόφαση.

   
• Απέσπασαν πλήθος-ρεκόρ εκπαιδευτικών σε διάφορες θέσεις εντός του Δημοσίου. Μόνο στις 25 Αυγούστου αποσπάστηκαν 1.805 εκπαιδευτικοί σε διοικητικές θέσεις, ακόμα και σε μητροπόλεις – μάλιστα, μία εκπαιδευτικός αποσπάστηκε σε δύο διαφορετικές θέσεις με δύο διαφορετικές αποφάσεις υπουργού και υφυπουργού. Όλα αυτά όταν οι ελλείψεις εκπαιδευτικών έφτασαν επίσης τον αριθμό ρεκόρ των 25.000, λίγες μόλις μέρες πριν την έναρξη των μαθημάτων. 


Ας σημειωθεί ότι, αντί για προσλήψεις εκπαιδευτικών, ο μαρξιστής κ. Μπαλτάς εξήγγειλε προσλήψεις ορθόδοξων παπάδων διότι «υπάρχουν κενά». Τους οποίους ορθόδοξους παπάδες πληρώνουν φυσικά όλοι οι φορολογούμενοι, ανεξάρτητα από το θρησκευτικό τους φρόνημα. Επαναπροσελήφθησαν επίσης οι διοικητικοί των Πανεπιστημίων, οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομίας, οι σχολικοί φύλακες, οι υπάλληλοι της ΕΡΤ και υπάλληλοι σε διαθεσιμότητα – αλλά δεν υπάρχουν λεφτά για εκπαιδευτικούς. 


Ήδη διαβάζουμε στον Τύπο (Καθημερινή, 27/8) ότι ορισμένοι από τους 13 (προσφάτως διορισμένους με κομματικά κριτήρια) περιφερειακούς διευθυντές εκπαίδευσης, πρότειναν την καθυστέρηση της έναρξης της σχολικής περιόδου, λόγω των πολύ σημαντικών προβλημάτων που μένει να λυθούν. 


• Άλλαξαν τον τρόπο επιλογής διευθυντών, εν μέσω μάλιστα εξετάσεων, ορίζοντας εκλογική διαδικασία. Η αλλαγή αφορά και τα Δημοτικά, όπως και τα εργαστηριακά κέντρα. 

• Κατήργησαν τις εξετάσεις για την εισαγωγή στα πειραματικά σχολεία, επαναφέροντας την κλήρωση (και σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα το κομματικό ρουσφέτι). Στα πρότυπα σχολεία (στα οποία δεν συμπεριλαμβάνονται από φέτος η Ζωσιμαία και το Ζάννειο) η εισαγωγή θα γίνεται με τρόπο που θα αποφασίζουν οι σύλλογοι διδασκόντων, αποφοίτων και γονέων του κάθε σχολείου ξεχωριστά. 


Στην προσχολική εκπαίδευση (αφορά κυρίως τους Δήμους):

• Δεν επαρκούν ούτε φέτος οι θέσεις για όλα τα παιδιά και υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις στην εκταμίευση των κονδυλίων ΕΣΠΑ. Όπως και τις προηγούμενες χρονιές, πολλοί γονείς θα ξέρουν αρκετά αργότερα αν τελικά θα μπορέσει το παιδί τους να γίνει δεκτό σε έναν δημοτικό παιδικό σταθμό.

   
• Δεν διευρύνθηκε το πολύ περιορισμένο ωράριο λειτουργίας, που ουδόλως εξυπηρετεί τους εργαζόμενους γονείς, ιδιαίτερα του ιδιωτικού τομέα.

   

Επειδή «η αριστεία είναι ρετσινιά» κατά τον κ. Μπαλτά, ο ίδιος και ο κ. Κουράκης φρόντισαν με κάθε τρόπο να μην αριστεύσουν. Ευτυχώς, η πρωτοφανής επίθεση και η τρομερή απαξίωση της Παιδείας έγιναν αντιληπτά από τους εταίρους μας, οι οποίοι φρόντισαν να περιλάβουν στο 3ο μνημόνιο συγκεκριμένους στόχους για την Παιδεία, με κριτήριο τις καλύτερες πρακτικές του ΟΟΣΑ. 


Οι εταίροι μας είναι αποκούμπι απέναντι στη μαρξιστική και ιδεοληπτική λαίλαπα. Ευτύχημα από τη μία πλευρά, αλλά και κρίμα από την άλλη για την ανεπάρκεια των πολιτικών μας.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ