Τα κόμματα της Αριστεράς ήταν φυσικό να εξαπολύσουν μύδρους κατά της κυβέρνησης, και κατά του κ.Παπουτσή. Είναι η μόνιμη στάση που κρατούν παραδοσιακά, αλλά στην περίπτωση της προχτεσινής διαδήλωσης είχαν δίκιο να μιλούν για οργανωμένη προβοκάτσια. Το ΠΑΣΟΚ, με όποια μορφή κι’αν υπάρχει πιά, δια των δηλώσεων είτε του υπουργού Προστασίας της τρόϊκα, κ.Παπουτσή, είτε του κ.Μπεγλίτη, εμφανίστηκε, ως συνήθως, αλαζονικό κατά των μαζών που κατέβηκαν στο δρόμο, επαναλαμβάνοντας το γνωστό προπαγανδιστικό μοτίβο του οργανωμένου σχεδίου καταστροφής της Αθήνας. Είναι εμφανές ότι ή έχει χάσει και τα στοιχειώδη πολιτικά αντανακλαστικά του, ή δεν θέλει να δεί την πραγματικότητα. Ποιά; Αυτήν που επεσήμαναν και τα κόμματα της Αριστεράς, και ο Α.Σαμαράς, ο οποίος, αναφερόμενος στα πρωτοφανή προχτεσινά επεισόδια, είπε: «Βλέπουμε εικόνες από το αύριο που πρέπει οπωσδήποτε να αποτραπεί».Ο Σαμαράς δεν έμεινε εκεί, αλλά χθες προχώρησε και σε μια πρωτοφανή για Έλληνα συντηρητικό ηγέτη δήλωση: “πρέπει να βγουν οι κουκούλες, για να δούμε όχι μόνο αυτοί ποιοι είναι, αλλά και ποιοι κρύβονται από πίσω τους, οι οποίοι δε θέλουν να μπορεί, να έχει το δικαίωμα ο Ελληνικός λαός να εκφράζεται ελεύθερα».
Στόχος των προβοκατόρων δεν ήταν μόνο να καταστρέψουν περιουσίες και να δημιουργήσουν κλίμα πανικού. Αλλά κυρίως να εμποδίσουν την ελεύθερη έκφραση του αγανακτισμένου λαού.
Από την άλλη μεριά, όμως, όπως διαπίστωσαν οι ρεπόρτερ του Antinews, τα ΜΑΤ έκαναν τόσο εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων, που ιδιαιτέρως προς τη νύχτα δεν είχαν άλλα να ρίξουν και καλούσαν από τον ασύρματο να τους φέρουν κι’ αλλα, που όμως, δεν υπήρχαν. Τι άλλο δηλαδή να έκαναν; Να προκαλούσαν νεκρούς; Έκαναν δηλαδή ό,τι μπορούσαν για να φέρουν το «αύριο» στο Σύνταγμα. Ήθελαν να φοβίσουν τον κόσμο με την έκταση των καταστροφών, με το μπαμπούλα των νέων Δεκεμβριανών (2008) και να αναπαραχθεί αυτή η εικόνα διεθνώς.
«Σήμερα» είδαμε το «αύριο»
Στην πραγματικότητα, το “αύριο” είναι κιόλας εδώ. Το “αύριο” ήταν την Κυριακή στο Σύνταγμα και σε όλο το κέντρο της Αθήνας. Και αυτό που ακολουθεί θα κάνει το σήμερα να φαντάζει με … εκδρομή. Αυτό είναι το μήνυμα των προχτεσινών επεισοδίων και καταστροφών στην πρωτεύουσα και σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας. Ότι την κατάρρευση της χώρας μας, που επιβάλλει η Τρόϊκα, και τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, θα ακολουθήσουν εικόνες Αποκάλυψης. Το αν η αστυνομία έχει ευθύνες, επειδή, όπως την κατηγορούν τώρα τα κανάλια, δεν είχε σωστό σχέδιο δράσης, ή εάν ήταν οργανωμένο σχέδιο να καεί η Αθήνα, όπως είπε ο κ.Παπουτσής, είναι απολύτως δευτερεύον.
Ναι, «μπάχαλοι» και κουκουλοφόροι (και βέβαια μέσα σε αυτούς πλειάδα ασφαλιτών και παρακρατικών), υπήρξαν και έδρασαν ανεξέλεγκτα. Ο αριθμός τους, όμως, ήταν πολύ μεγαλύτερος από τις προηγούμενες φορές!!!.
Πως κατάφεραν όμως αυτοί οι χώροι να μαζικοποιούνται; Εννοείται ότι δεν πρόκειται για κάποιο χώρο με βαθιά ιδεολογικο-πολιτική συγκρότηση. Εννοείται ότι, η αίσθηση –και όχι ιδεολογία- της βίας, χαρακτηρίζει τη δράση τους.
Αλλά δεν είναι όλοι αυτοί «χουλιγκάνοι», ή απλά ταραχοποιά στοιχεία.
Αυτό που προσποιούνται κάποιοι πολιτικοί και κάποιοι αναλυτάδες δημοσιογράφοι ότι τάχα δεν πυκνώνουν οι γραμμές τους, είναι καθαρός στρουθοκαμηλισμός. Επειδή κατά την γνώμη μας συμβαίνει αυτό που συνέβη κάποτε και με την Τρομοκρατία. Η ανέχεια και η ανασφάλεια σε συνδυασμό με την ηλίθια τακτική του Κράτους σπρώχνει χιλιάδες νέους στην οργή δημιουργώντας μια μεγάλη δεξαμενή “στρατολόγησης” για τους όποιους παρακρατικούς κύκλους.
Προσέξτε κι αυτό: Μπορεί οι «κουκουλοφόροι» να ήταν ο σκληρός πυρήνας των επεισοδίων και των καταστροφών και λεηλασιών, αλλά το ενδιαφέρον είναι ότι μαζικά, οι απλοί πολίτες και διαδηλωτές, αυτοί τη φορά σήκωσαν πέτρες και τις έριξαν στα ΜΑΤ. Είχε γίνει και σε παλαιότερες διαδηλώσεις των «αγανακτισμένων», αλλά τώρα ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Κοντολογίς, το φαινόμενο των αγανακτισμένων μετατρέπεται σε κύμα οργισμένων, και -ποιος ξέρει;- σύντομα σε κίνημα απελπισμένων που δεν έχει να χάσει τίποτα.
Πως εξηγεί, άραγε, ο κ.Παπουτσής τις συγκρούσεις χιλιάδων απλών διαδηλωτών που είχαν απωθηθεί από το Σύνταγμα, στους γύρω δρόμους, με τα ΜΑΤ; Και εκεί ήταν «μπάχαλοι»; Όλοι εκείνοι που έμεναν παρά την κόλαση δακρυγόνων μέχρι αργά τη νύχτα της Κυριακής, στο Σύνταγμα, το Μοναστηράκι, την Σταδίου, την Πανεπιστημίου, τη Φιλελλήνων, την Αμαλίας, κ.λ.π., άπαντες ήταν «κουκουλοφόροι»; Εκείνοι από τους πολλούς διαδηλωτές που όταν τους επιτίθεντο τα ΜΑΤ, έπαιρναν πέτρες και τις έριχναν εναντίον τους ήταν αντιεξουσιαστές; Εκείνοι οι διαδηλωτές που χειροκροτούσαν τους μπαχαλάκηδες όταν τους έβλεπαν να κτυπούν τράπεζες ήταν όλοι “αναρχικοί”; Προφανώς, όχι.
Κρατικό σχέδιο παρακρατικής έμπνευσης.
Και για να’μαστε ξεκάθαροι: Ο χώρος των λεγόμενων “αντιεξουσιαστών” είναι μια πανσπερμία τάσεων, ομάδων και παρεών. Περιλαμβάνει από πολιτικοποιημένους αναρχικούς και αριστεριστές, light και «σκληρούς», μέχρι τυφλούς οπαδούς της βίας, πλιατσικολόγους, χούλιγκανς οργανωμένων κερκίδων, κ.ο.κ. Άλλοτε αδειάζει, και άλλοτε γεμίζει, ανάλογα με τα γεγονότα. Μέσα στο χάος παρεισφρέουν και κάποιοι μετανάστες. Το Antinews βρέθηκε μπροστά στη σύλληψη πλιατσικολόγων σε κατάστημα Foot Locker επί της οδού Ερμού. Τα 5-6 άτομα που πιάστηκαν από τα ΜΑΤ ήταν όλοι ξένοι. Κυρίως αραβικής καταγωγής. Να σημειωθεί ότι κλεφτρόνια από χώρες της Βόρειας Αφρικής μπαίνουν στην Ελλάδα μέσω Έβρου, εμφανιζόμενα ως πρόσφυγες. Πολλοί από αυτούς, ιδιαίτερα Αλγερινοί, έχουν συλληφθεί για κλοπές και απελαθεί.
Όπως και να’χει, τους περισσότερους από τον ονομαζόμενο αντιεξουσιαστικό χώρο, τους ξέρουν στην Ασφάλεια, διότι τους έχουν συλλάβει κι’άλλη φορά. Αρκετοί εξ αυτών δε, όπως κατ’επανάληψη έχει καταγγελθεί, είναι πιθανώς πληροφοριοδότες του κρατικού μηχανισμού. Ως εκ τούτου, ας ψάξει αλλού ο κ.Παπουτσής τα «οργανωμένα σχέδια».
Το μόνο πραγματικά «οργανωμένο σχέδιο» την Κυριακή, ήταν, τελικά, αυτό του κ.Παπουτσή, που, θέλοντας να κάνει πλάτες στον πρωθυπουργό της Goldman Sacs, κ.Λ.Παπαδήμο, επεδίωκε να μην αφήσει το κύριο σώμα των διαδηλωτών να πλησιάσει στην πλατεία Συντάγματος. Να σημειωθεί πως κατά εκτιμήσεις, ο αριθμός των διαδηλωτών ήταν μεγαλύτερος ακόμα και από εκείνον στις καλύτερες ημέρες των «αγανακτισμένων». Δηλαδή, εκατοντάδες χιλιάδες. Κι’ ας έλεγαν κάποιοι τηλεοπτικοί σταθμοί για … 20.000. Αυτό το κύμα, δεν έφτασε ποτέ στο Σύνταγμα. Τα ΜΑΤ φρόντισαν, με πρόφαση κάποια νεράτζια και καφέδες που τους έριξαν μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, και το ελαφρό «τζαρτζάρισμα» από τους γηραιούς, Θεοδωράκη και Γλέζο, να μετατρέψουν σε κόλαση αερίων η πλατεία. Τα ίδια δηλαδή, που είχαν κάνει και με μεγάλες διαδηλώσεις της περιόδου των «αγανακτισμένων». Ενδιαφέρον είναι μάλιστα, πως όταν έπεσαν τα πρώτα δακρυγόνα, ακόμα οι «μπάχαλοι» δεν είχαν καν φτάσει στην πλατεία. Από κεί και πέρα, η «δουλειά» της διάλυσης του πλήθους ήταν εύκολη υπόθεση. Παρ’όλα αυτά, μεγάλο κομμάτι του κόσμου, έμενε ως αργά τη νύκτα στο κέντρο, «έτρωγε» δακρυγόνα και συγκρουόταν με την αστυνομία.
Υπό άλλες συνθήκες, ο κ.Παπουτσής, που κάποτε έκτιζε το πολιτικό του μέλλον κρατώντας τη σημαία του Πολυτεχνείου, θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί. Σε περίοδο γενικευμένης εκτροπής όμως, κρατάει την καρέκλα του με τη δύναμη των ΜΑΤ, όπως σε άλλες εποχές οι εξουσίες στηρίζονταν στις λόγχες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου