Επιστρέφουμε στο 1982!

Photo: Menelaos Myrillas / SOOC

Οι φοιτητές στο εξής θα ψηφίζουν καθολικά για την εκλογή πρυτάνεων. Η βαρύτητα της ψήφου θα αυξάνει αναλόγως με το ποσοστό συμμετοχής τους. Επιστρέφει το άσυλο, οι αιώνιοι φοιτητές και καταργούνται τα Συμβούλια των Ιδρυμάτων. Αυτά είναι τα σημαντικότερα σημεία του πολυνομοσχεδίου που ανακοίνωσε σήμερα ο Υπουργός Παιδείας  Α. Μπαλτάς.

Πέρασαν τρεις δεκαετίες από το άνοιγμα που έκανε το ΠΑΣΟΚ στον συνδικαλισμό στα πανεπιστήμια. Τρεις δεκαετίες λαϊκισμού και απαξίωσης του ακαδημαϊκού και επιστημονικού κόσμου. Κι όμως, ήρθε πάλι η ώρα να γυρίσουμε πίσω. Μολονότι δεν έχουμε απολύτως καμία ένδειξη ότι η προηγούμενη κατάσταση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ήταν γόνιμη για τη χώρα.

Ο Υπουργός φαίνεται να μην συμμερίζεται την κρίση πολλών Ελλήνων και ξένων ακαδημαϊκών για τα προβλήματα του πανεπιστημίου. Προσπαθεί μόνο να δημιουργήσει ένα δικό του πλαίσιο λειτουργίας, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του δύο σημαντικούς παράγοντες. Ο ένας είναι τα ακαδημαϊκό και ερευνητικό καθεστώς που επικρατεί στα ιδρύματα του δυτικού κόσμου. Και ο δεύτερος η γνώμη της συντριπτικής πλειοψηφίας των πανεπιστημιακών σε όλη την ελληνική επικράτεια. Αδιαφορεί δηλαδή για την άποψη διδασκόντων και επιστημόνων, εξισώνοντάς τους με τα υπόλοιπα μέλη  της πανεπιστημιακής κοινότητας, όπως είναι οι φοιτητές και το διοικητικό προσωπικό…

Θέλει, στην ουσία, να επιβάλει ένα σχέδιο διοίκησης και λειτουργίας που απέτυχε. Γιατί το κάνει; Επειδή πιστεύει ότι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και με τη δική του καθοδήγηση θα εφαρμοστεί σωστά! Aν δεν είναι αυτό πολιτικός ναρκισσισμός, τότε τι είναι; Πόσο εγωιστικό είναι να θεωρείς ότι σου ανήκει ολόκληρη η φιλοσοφία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ότι η πανεπιστημιακή κοινότητα θα επιδείξει «θρησκευτική ευλάβεια» σε σένα, ενώ δεν το έκανε για τριάντα χρόνια; Κι ακόμα, γιατί νομίζεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι για πάντα στην εξουσία; Φτιάχνεις δηλαδή κάτι με προδιαγραφές ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να υπολογίζεις ότι σε λίγα χρόνια δεν θα ταιριάζει σε κανέναν άλλον εκτός από αριστερές κυβερνήσεις. Εκτός κι αν είσαι τόσο αισιόδοξος που θεωρείς ότι είναι θέμα χρόνου να ασπαστούν όλοι τον δομικό μαρξισμό…

Και κάτι πολύ πιο σοβαρό. Ο Υπουργός αγνοεί εντελώς τις δύο μεγαλύτερες αρρώστιες των ελληνικών πανεπιστημίων: Toν γιγαντισμό και τον κρατισμό. Είναι πραγματικά θλιβερό να το αρνείται ο οποιοσδήποτε έζησε τόσα χρόνια μέσα σε πανεπιστήμιο. Ο ίδιος γνωρίζει την αδυναμία παροχής υπηρεσιών σε χιλιάδες ανθρώπους που δεν χωράνε στα αμφιθέατρα. Που παρασιτούν χάνοντας τα πιο δημιουργικά τους χρόνια σε λάθος κατευθύνσεις μη συμμετέχοντας στην παραγωγικότητα της χώρας.

Επίσης, το κράτος μη έχοντας τη δυνατότητα πλέον να χρηματοδοτήσει την έρευνα, συνεχίζει να ασκεί κομματικό έλεγχο και να αποσυντονίζει τα πάντα. Επεμβαίνει συνεχώς και ουσιαστικά καταργεί το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων που δεν μπορούν πια να λειτουργούν δημοκρατικά και κυρίως επιστημονικά!

Στο πολυνομοσχέδιο εν τω μεταξύ (που αφορά και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) ούτε λόγος για σημαντικές αλλαγές στην τεχνική εκπαίδευση που θα μπορούσε να συνδεθεί με τις ανάγκες της αγοράς και των επαγγελμάτων. Ειδικά σε μια χώρα που βαδίζει προς τη χρεοκοπία με απαξιωμένη παραγωγικότητα και οικονομία.

Είναι κρίμα, πάντως, γιατί τα πρώτα προβλήματα, όπως και με τις καταλήψεις, θα τα βρει μπροστά του ο κ. Μπαλτάς στους επόμενους μήνες. Για να αποδειχθεί για άλλη μία φορά, πως η πρόοδος ενός συστήματος δεν «διατάζεται» από κυβερνήσεις αλλά καθορίζεται από την κοινωνία, την αγορά και τις πολιτισμικές συνθήκες που εξελίσσονται.

Ανδρέας Ζαμπούκας-http://www.protagon.gr/