Ένα μήνα μετά την τοποθέτησή του στη θέση του πρωθυπουργού, ο Λουκάς Παπαδήμος, αφού έτυχε… αποθεωτικής υποδοχής, προσγειώνεται στην πολιτική, επικοινωνιακή πραγματικότητα. Η ευρεία κοινοβουλευτική στήριξη που απολαμβάνει και η θετική μιντιακή προβολή του, δεν στάθηκαν ικανές να διατηρήσουν ψηλά το γόητρο του -ούτε της κυβέρνησής του. Μέσα σε ένα μήνα οι αρνητικές κρίσεις υπερτερούν συντριπτικά των θετικών στις δημοσκοπήσεις και το άστρο του Παπαδήμου δείχνει να δύει πριν προλάβει καλά – καλά να ανατείλει. Φταίει το πρόσωπο; Προφανώς όχι.
Ο Λουκάς Παπαδήμος είναι ένας άνθρωπος με κύρος και βαθιά γνώση της Οικονομίας. Εάν, όμως, αρκούσαν αυτά για να κυβερνήσει κανείς μια χώρα που βρίσκεται σε κρίση, τότε το πρόβλημα θα το είχαμε λύσει προ πολλού… Ο Παπαδήμος είναι άλλο ένα πολιτικό θύμα των καιρών. Δίχως λαϊκή νομιμοποίηση, επικεφαλής μιας κυβέρνησης τριών κομμάτων και 49 υπουργών, (εκ των οποίων οι 38 προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ που οι πολίτες περιμένουν τις εκλογές για να το τιμωρήσουν σκληρά), είναι φυσικό να μην μπορεί να κάνει… το θαύμα του.
Το θέμα είναι ότι παρά την προφανή αδυναμία του να κάνει τη διαφορά, κάποιοι δίνουν μάχη να τον κρατήσουν πάση θυσία για καιρό στην πρωθυπουργία, σα να μην αντιλαμβάνονται ότι η παράταση της θητείας του δεν πρόκειται να αλλάξει τη δυναμική των πραγμάτων που λειτουργεί σε βάρος του ίδιου και της κυβέρνησής του.
Όταν μια χώρα βαδίζει σε οικονομικό αδιέξοδο, βυθίζεται στην ύφεση και στην οικονομική κρίση, η λύση δεν μπορεί να είναι μια πολυκομματική συνεργασία, προϊόν εκβιασμού των δανειστών. Η μόνη διέξοδος σε ένα τέτοιο σκηνικό -έστω και προσωρινή- είναι οι εκλογές. Οι πολίτες νιώθουν την ανάγκη να εκφραστούν. Η λειτουργία της Δημοκρατίας σε τέτοιες περιόδους δίνει μια αναγκαία εκτόνωση την οποία είναι φανερό ότι χρειάζεται σήμερα ο τόπος. Ακόμα και το ΔΝΤ, στην τελευταία έκθεσή του, θεωρεί δεδομένο ότι οι εκλογές στην Ελλάδα θα γίνουν το πρώτο τρίμηνο του 2012. Το ίδιο πιστεύουν και οι εκπρόσωποι της τρόικας, οι οποίοι συζητούν πάνω σε αυτή τη βάση για τη νέα δανειακή σύμβαση.
Αφού έχουν πειστεί μέχρι και οι δανειστές ότι θα τις κάνουμε, τελικά, σύντομα τις εκλογές (κάπου κοντά στις 19 Φεβρουαρίου), μήπως πρέπει να πειστούν επιτέλους και οι τελευταίοι δύσπιστοι του ευρύτερου συστήματος εξουσίας που δίνουν ακόμη μάχη οπισθοφυλακής για την παράταση της θητείας της κυβέρνησης Παπαδήμου; Δεν βοηθούν ούτε τον ίδιο ούτε τη δική τους προοπτική…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου