Ως πρωθυπουργός της νέας μεταβατικής κυβέρνησης της Ελλάδας, ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ Λουκάς Παπαδήμος θα πρέπει τώρα να εφαρμόσει οδυνηρά μέτρα μείωσης του ελλείμματος, εν μέσω γενικής αντίδρασης απέναντι στους ήδη υψηλούς φόρους και στις περικοπές δαπανών, και όλα αυτά κάτω από το άγρυπνο βλέμμα των Ευρωπαίων ηγετών.
Αν και νεοφώτιστος στην πολιτική, ο 64χρονος Παπαδήμος θεωρείται από πολλούς ως ο ιδανικός άνθρωπος για την δουλειά που ανέλαβε. Ο ήπιων τόνων καθηγητής του Harvard απολαμβάνει του σεβασμού από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα της Ελλάδας, αλλά και από τους πρώην συνεργάτες του στην ΕΚΤ.
Παρά τα οκτώ χρόνια θητείας του ως ο Νο 2 της ΕΚΤ στην Φρανκφούρτη, ο Παπαδήμος δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός ως όνομα στην Αμερική. Η θητεία του στην ΕΚΤ έληξε τον Μάιο του 2010, την ώρα που η κρίση χρέους της Ελλάδας έμπαινε σε μια κρίσιμη φάση, και άρχιζε να απειλεί την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Πιο πριν, ήταν ο επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της Ελλάδας, όταν αυτή υιοθέτησε το ευρώ το 2001. Παρά το ότι είχε διοριστεί από το Πασόκ, εν τούτοις δεν ανήκει σε κανένα πολιτικό κόμμα.
Ο Παπαδήμος διατηρεί χαμηλό προφίλ τους τελευταίους 18 μήνες, διδάσκοντας στο Harvard, και εκτελώντας χρέη άμισθου συμβούλου του Γ. Παπανδρέου.
Τώρα, το βασικό του καθήκον θα είναι να εφαρμόσει το τελευταίο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα, ύψους €130 δις. Σε αυτό συμπεριλαμβάνεται το κούρεμα κατά 50% του ελληνικού χρέους από τους ιδιώτες επενδυτές, ένα μέτρο για το οποίο ο ίδιος είχε αντιρρήσεις στο παρελθόν.
Παρά τους χαμηλούς του τόνους, ο Παπαδήμος που διαθέτει Ph.D. στα οικονομικά από το Massachusetts Institute of Technology, και έχει διδάξει στο πανεπιστήμιο Columbia, αναμένεται πως θα πιέσει για ιδιωτικοποιήσεις και μείωση του ελληνικού δημοσίου τομέα, μέτρα που καθυστερούν εδώ και δεκαετίες.
Όπως είχε πει σε συνέντευξή του τον περασμένο Μάιο, «το βασικό συστατικό για μια επίλυση της ελληνικής κρίσης είναι ένα μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πρόγραμμα που θα αφορά σε ένα ευμέγεθες και αξιόπιστο σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων». Παράλληλα, τόνιζε πως όποιο σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων εφαρμοστεί, θα πρέπει να έχει τη στήριξη της πλειονότητας των πολιτικών κομμάτων, αν θέλει να είναι αξιόπιστο.
Ο Παπαδήμος αναμένεται να τύχει της στήριξης των βασικών πρωταγωνιστών της κρίσης, όπως είναι η ΕΚΤ, η Γαλλία, και η Γερμανία. Αυτό μπορεί να αποβεί προς όφελος της Ελλάδας σε μελλοντικές της διαμάχες με τους Ευρωπαίους ηγέτες, αναφορικά με τον ρυθμό και τον βαθμό της λιτότητας, και των μεταρρυθμίσεων που θα εφαρμοστούν.
Πάντως, όσο αξιόπιστος και αν θεωρείται ο Παπαδήμος στους συναδέλφους του και στις χρηματαγορές, το ερώτημα είναι αν αυτός ή οποιοσδήποτε άλλος έχει τη συνταγή να αλλάξει τη πορεία της Ελλάδας.
Η οικονομία της βρίσκεται σε βαθιά ύφεση, η οποία, σύμφωνα με αρκετούς οικονομολόγους θα διαρκέσει άλλα δυο χρόνια, ειδικά αν ληφθούν περαιτέρω μέτρα λιτότητας. Ακόμη και αν προχωρήσει το πιο πρόσφατο σχέδιο βοήθειας προς την Ελλάδα, το δημόσιο χρέος της στο τέλος της δεκαετίας θα παραμείνει μεγαλύτερο από την συνολική οικονομία της.
Πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να στραφεί προς την τόνωση της ανάπτυξης και όχι προς την λιτότητα. Οι ξένοι όμως δανειστές δεν δίνουν κανένα περιθώριο στην Αθήνα.
«Ο Παπαδήμος είναι η καλύτερη επιλογή…», λέει ο αναλυτής Raoul Ruparel, «αλλά όποιος και να τα εφαρμόσει, τα σχέδια είναι ελαττωματικά».
Τέλος, ο ακαδημαϊκός, τραπεζίτης, και τώρα πολιτικός Παπαδήμος γρήγορα θα αντιληφθεί πως ιδέες όπως είναι η ιδιωτικοποίηση κρατικής δημόσιας περιουσίας μπορεί να ακούγονται ως ελκυστικές σε θεωρητικό οικονομικό επίπεδο, αλλά είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστούν, ειδικά αν μπουν στη μέση τα συνδικάτα και οι πολιτικοί αντίπαλοι, και μάλιστα με τα μεγάλα κόμματα σε κατάσταση προεκλογικής εγρήγορσης.
«Άλλο η υπηρεσία στην ΕΚΤ, και άλλο η πολιτική…» σημειώνει ο Raoul Ruparel.
Wall Street Journal
http://online.wsj.com/article/SB10001424052970204358004577029914293743778.html
Απόδοση: S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου