ΠΕΑΕ: Φωτογράφε, τράβα μια φωτογραφία, αυτήν την ώρα που τους διορίζει

Η περισσή άνεση με την οποία ο γενικός γραμματέας του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ αναφέρθηκε στο διαχωρισμό της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης από τη γενική εκπαίδευση, με άμεση συνέπεια τη μη προσμέτρηση της προϋπηρεσίας όσων έχουν δουλέψει σε σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης (ΣΜΕΑΕ) όλα αυτά τα χρόνια, εκτίναξε στα ύψη τον ενθουσιασμό και την κανιβαλική διάθεση μιας περιώνυμης ομάδας αναπληρωτών, των οποίων μότο είναι: «νυν υπέρ πάντων ο διορισμός ΜΟΥ».

Η απόλυτη ταύτιση των απόψεων του γενικού γραμματέα του ΥΠΟΠΑΙΘ με αυτήν την ομάδα γεννά ένα απλό ερώτημα: Οι αποφάσεις παίρνονται με γνώμονα το γενικό ή το ειδικό καλό;

Η ολιγόμηνη παρουσία αυτής της ομάδας «συναδέλφων» είναι εξόχως διχαστική και ιδιοτελής εξαρχής. Όπως σήμερα βαφτίζουν αποπαίδι της εκπαίδευσης την ειδική εκπαίδευση, αύριο θα βαφτίσουν εχθρό όποιας μορφής δομή εκπαίδευσης δε συνάδει με τα συμφέροντά τους.

Συνάδελφοι, ο περαιτέρω κατατεμαχισμός των αδιόριστων αναπληρωτών εκπαιδευτικών θα φέρει την οριστική ήττα. Η λύση στο χρονίζον πρόβλημα των μονίμων διορισμών δεν είναι η εξυπηρέτηση των ατομικών ή ομαδικών συντεχνιακών  συμφερόντων. Η αναγνώριση όλης της προϋπηρεσίας ανεξαρτήτως της δομής του δημόσιου σχολείου, στην οποία έχει αποκτηθεί, και ο χρόνος κτήσης πτυχίου είναι οι μόνες δικλείδες που προοιωνίζονται μια διαχρονική λύση για όλους: τους μαζικούς διορισμούς σύμφωνα με τις πραγματικές εκπαιδευτικές και λαϊκές ανάγκες, τη σταθερή και αξιοπρεπή εργασία, το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο που θα χωρά όλα τα παιδιά, όλη τη γνώση και όλους τους εκπαιδευτικούς.

Καταγγέλλουμε το Υπουργείο Παιδείας, που προκρίνει την πολιτική της αδιοριστίας και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση. Τη στιγμή που τα κενά  είναι εκρηκτικά, σε σημείο που τα σχολεία κινδυνεύουν να μην ανοίξουν τον Σεπτέμβρη, το ΥΠΟΠΑΙΘ επιλέγει την επιβολή της πολυδιάσπασης στο σώμα των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, σε μια προσπάθεια να  αποδυναμώσει τον αγώνα μας και  να απαξιώσει τα συλλογικά μας αιτήματα.  Η κλασική συνταγή του "διαίρει και βασίλευε", όπως ακολουθήθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζεται από την τωρινή, είναι πλέον γνωστή. Απέναντι στο μοίρασμα της φτώχειας, τον κανιβαλισμό και τον αλληλοσπαραγμό, αντιπροτάσσουμε τους συλλογικούς μας αγώνες.

Η ισχύς εν τη ενώσει!

Στα συλλογικά προβλήματα δεν χωρούν ατομικές λύσεις

παρά μόνο συλλογικές διεκδικήσεις!

Στους αγώνες μας η ελπίδα!