Σε 90 ημέρες κρίνεται η τύχη της κυβέρνησης

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι σε 90 ημέρες κρίνεται η τύχη της κυβέρνησης και προσωπικά του ίδιου του Αντώνη Σαμαρά. Και κρίνονται επίσης οι αγώνες που έδωσε ο πρωθυπουργός από το 2009 που ανέλαβε τη Νέα Δημοκρατία μέχρι σήμερα αλλά και η πίστη εκατοντάδων χιλιάδων Νεοδημοκρατών (και όχι μόνο) που πίστευαν (και συνεχίζουν να πιστεύουν) ότι κάτι θα αλλάξει στην Ελλάδα.

Τρεις μήνες που είτε θα αποτελέσουν την ταφόπλακα της κυβέρνησης είτε θα είναι το ξεκίνημα μιας νέας πορείας. Και δεν είναι τυχαίο το χρονικό όριο. Ιούλιος, Αύγουστος και Σεπτέμβριος παίζεται το μεγάλο παιχνίδι κι όποιος είχε σκοπό να πάει διακοπές από τους κυβερνώντες καλύτερα να το ξεχάσει αλλιώς… θα ξεχάσει τη θέση του.

Μέσα σε 10 ημέρες η νέα κυβέρνηση έκανε τόσο λάθη, επικοινωνιακά και ουσίας, που δεν έκανε δύο χρόνια τώρα. Από πού να πρωτοξεκινήσουμε: Από τον ανασχηματισμό της Βούλτεψη και του Γιακουμάτου; Από την επέλαση των λαϊκιστών; Από το μπλοκάρισμα της μεταρρυθμιστικής δυναμικής; Από το γεγονός ότι από το Πάσχα δε γίνεται τίποτε σωστό στη χώρα και κινδυνεύει να χαθεί η θετική εικόνα που δημιουργήθηκε μετά την ανακοίνωση του πρωτογενούς πλεονάσματος και την έξοδο στις αγορές;

Από το γεγονός ότι οι Πασόκοι παίζουν βρόμικο παιχνίδι εμφανιζόμενοι ως οι «καλοί» σε μια κακή κυβέρνηση; Από το ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών κ. Χαρδούβελης, μέχρι να ενημερωθεί μπορεί να πάει σπίτι του από τις γκάφες που κάνει; Που έδιωξε σχεδόν όλη τη διαπραγματευτική ομάδα η οποία κόπιασε δύο χρόνια τώρα με την τρόικα; Που όρισε ως πρόεδρο του ΣΟΕ έναν… δραχμικό, τον κ. Στεφανάδη; Που όρισαν επικεφαλής του ΣΟΕ τον κ. Μαματζάκη και λίγες ώρες αργότερα τον άλλαξαν; Που κάποιοι φωστήρες μέσα στην κυβέρνηση ανακοίνωσαν νέα έξοδο στις αγορές στέλνοντας το μήνυμα στους δανειστές ότι δεν τους έχουν ανάγκη; Που πουλήσανε οι επικοινωνιολόγοι (δηλαδή οι αεριτζήδες) ότι αλλάζει η οικονομική πολιτική κι έρχονται φορο-ελαφρύνσεις και μόλις πήγε ο Σαμαράς στον Σόιμπλε και ο Χαρδούβελης στο Eurogroup τρέχουν να τα μαζέψουν γιατί οι ξένοι τους είπαν να σταματήσουν τις τζάμπα μαγκιές;

Ή μήπως δεν ήταν γκάφα το γεγονός ότι εμφανιζόμαστε επί 10 ημέρες να περιμένουμε πώς θα ξυπνήσει ο Λοβέρδος ή αν ο Μητσοτάκης θα διώξει τους 7.000 δημόσιους υπαλλήλους, μια υποχρέωση που έχει ψηφιστεί εδώ κι ένα χρόνο και την γνωρίζουν όλοι;

Όλα αυτά τα τραγικά λάθη γύρισαν πίσω τη χώρα αλλά η κυριότερη απειλή είναι ασφαλώς η λαϊκίστικη προσέγγιση του εκλογικού μηνύματος. Το Μαξίμου δεν διαχειρίζεται σωστά το… τελεσίγραφο που του έστειλε ο λαός. Βάζει σε καίριες θέσεις στην κρατική μηχανή ανύπαρκτους λαϊκιστές και από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ που το μόνο που θα κάνουν είναι να ικανοποιήσουν την εκλογική πελατεία αλλά θα θέσουν σε κίνδυνο τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν καθώς και τις δεσμεύσεις απέναντι στην τρόικα. Οι δανειστές όμως μας έστειλαν το μήνυμα και με το τετ α τετ του πρωθυπουργού με τον Σόιμπλε και με τις δηλώσεις κορυφαίων αξιωματούχων όπως ο Ντάισελμπλουμ. Αν δεν συνεχίσουμε τις μεταρρυθμίσεις τις οποίες έχουμε υπογράψει… πάπαλα η διαπραγμάτευση για το χρέος. Δηλαδή, το πρωτογενές πλεόνασμα δεν είναι το μοναδικό προαπαιτούμενο για να ανοίξει η συζήτηση. Κι όσο στην κυβέρνηση «τρώγονται» για το αν θα διώξουν τους δημόσιους υπαλλήλους που έχουν δεσμευτεί να διώξουν ή αν θα ανοίξουν συζήτηση για το κέρδος των φαρμακοποιών και άλλα τέτοια τόσο θα πέφτει… παγωνιά εν μέσω θέρους.

Ο πρωθυπουργός ειδικά και γενικότερα η κυβέρνηση θα βρίσκονται επί 90 ημέρες σε τεντωμένο σκοινί και πρέπει να κάνουν ακροβασία στο κενό. Στο χέρι τους είναι αν θα βρουν τις λύσεις για να διαβούν τον γκρεμό ή θα πέσουν και θα εξαφανιστούν. Τι πρέπει να κάνουν αυτοί το ξέρουν (ή μήπως όχι;) καλύτερα αλλά ο καθένας μπορεί να πει και να συμβουλεύσει διάφορα.

1.Κατ’ αρχάς πρέπει να αποφύγουν τις γκάφες που κυρίως εκπορεύονται από αυτή την άκρατη τάση να χύνουμε την καρδάρα με το γάλα. Εκεί που είπαμε «δόξα το Θεό» κινδυνεύουμε να ξαναπούμε «βόηθα Παναγιά». Γιατί αν νομίζουν κάποιοι ότι επειδή χάθηκε από το λεξιλόγιο το grexit αυτό σημαίνει κι ότι εξαφανίστηκε οριστικά είναι γελασμένοι. Οι δανειστές είναι σκληροί και οι αγορές αδυσώπητες. Σκεφτείτε μόνο το εξής: Με το που… κουνηθήκαμε λίγο κάποιοι από τις Βρυξέλλες έστειλαν μαντάτα ότι μπορεί να μας μπλοκάρουν το ΕΣΠΑ. Οι άνθρωποι είναι killer. Ας αφήσουμε λοιπόν τις ψευτομαγκιές ότι θα κάνουμε μονομερή οικονομική πολιτική και δεν θα ρωτάμε κανέναν. Ας αφήσει η κυβέρνηση τις ψεύτικες υποσχέσεις ότι μπορεί να γυρίσει σε μια νύχτα τα πάντα πίσω στο 2008. Θέλει δουλειά πολύ για να βγει η χώρα από το τέλμα, κυρίως δε θέλει εξυπνάδα, καλές ιδέες και… πατριωτισμό.

2.Ο Σαμαράς πρέπει να βρει τρόπους να διαχειριστεί την κατάσταση με τους ξεσαλωμένους Πασόκους που δεν το έχουν σε τίποτε να διαλύσουν την κυβέρνηση και τη χώρα. Πρέπει να μαζέψει τον Βενιζέλο κι αν δεν μπορεί να το κάνει είναι καλύτερο να πάει ο ίδιος σε εκλογές παρά να περιμένει το ΠΑΣΟΚ να ρίξει την κυβέρνησή του. Δεν πάει άλλο με τους Πασόκους. Οι δεξιοί ψηφοφόροι τα έχουν «πάρει στο κρανίο» με τη συνεχή προστασία που δίνεται στον κ. Βενιζέλο και την παρέα του.

3.Ο πρωθυπουργός πρέπει να ελέγξει τις προσωπικές στρατηγικές, των νεοδημοκρατών αλλά και τον Πασόκων υπουργών. Δεν υπάρχουν περιθώρια για προσωπικά παιχνίδια όταν παίζεται το μέλλον της χώρας. Όποιος δεν μπορεί να πάει σπίτι του. Είτε λέγεται Λοβέρδος, είτε Μητσοτάκης, είτε Δένδιας είτε Γιακουμάτος. Και λέμε και τους δύο τελευταίους γιατί αν αληθεύουν οι φήμες περί τσακωμών τους για λίγα… έπιπλα τότε δυστυχώς δεν υπάρχει σωτηρία γι’ αυτή τη χώρα. Ελπίζουμε μόνο να είναι απλά μια δημοσιογραφική ιστορία για να περνάει η ώρα, αν και πολύ αμφιβάλλουμε γι’ αυτό.

4.Η κυβέρνηση μέσα σε 90 ημέρες πρέπει να κάνει την υπέρβαση στην οικονομική πολιτική της. Πρέπει να βρει τρόπους να περάσει από την οικονομία των μνημονίων στην οικονομία της ανάπτυξης. Κι αυτό θα επιτευχθεί μόνο με ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά, επενδύσεις και άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας. Ήδη ο κόσμος της εργασίας, οι μικρομεσαίοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι στα κάγκελα διότι πιστεύουν ότι έχουν δοθεί δισεκατομμύρια στο τραπεζικό σύστημα και το τελευταίο δεν βοηθά την πραγματική οικονομία.

5.Τελευταία, η ΝΔ όπως απέδειξαν και τα αποτελέσματα των εκλογών, έχει χάσει μεγάλο μέρος των παραδοσιακών ψηφοφόρων της. Τους νοικοκυραίους, τους επαγγελματίες που παράγουν, που έχουν ιδέες, που δεν είναι τεμπέληδες της εύφορης… δημόσιας κοιλάδας. Και τους έχασε διότι όλοι αυτοί έχουν φτάσει στο σημείο να φυτοζωούν χρωστώντας σε ταμεία και εφορίες. Η κυβέρνηση πρέπει να αγωνιστεί γι’ αυτούς συνδυάζοντας την ενίσχυση των πληρωμών των ληξιπρόθεσμων χρεών με μια κοινωνική πολιτική. Περισσότερες δόσεις αποπληρωμής των οφειλών ώστε να ανασάνει ο κόσμος, να βελτιωθεί η καθημερινότητά του, να διευκολυνθεί η ζωή του. Και επιτέλους να γίνει πράξη η δέσμευση για άμεση επιστροφή ΦΠΑ και για συμψηφισμό των οφειλών προς το δημόσιο.

6.Τέλος, ξαναγυρνάμε στο λαϊκισμό που αντιπαλεύει τις μεταρρυθμίσεις και θυμίζει πολύ… ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει με σοβαρότητα σε όσους πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Για παράδειγμα πρέπει να πείσει τον κόσμο ότι οι υποσχέσεις του Τσίπρα για αυξήσεις όλων των μισθών και των συντάξεων και για επαναπρόσληψη χιλιάδων εργαζόμενων είναι όχι απλώς μπαρούφα αλλά επικίνδυνος λαϊκισμός. Πρέπει να ξεσκεπάσει τον ΣΥΡΙΖΑ όταν λέει ότι θα κρατικοποιήσει τις τράπεζες, ΔΕΚΟ ή ότι άλλο δημόσιο αγαθό πουλιέται. Αν η Δεξιά της προόδου, της ανοικτής οικονομίας, της παραγωγικής διαδικασίας, των μικρομεσαίων, της ορθής κατανομής των κοινοτικών κονδυλίων δεν μπορεί να αντιπαλέψει τον επιθετικό λαϊκισμό της Κουμουνδούρου τότε δεν αξίζει να είναι κυβέρνηση.

Μπορεί να κάνει κι άλλα αυτή η κυβέρνηση, όμως… καιρός γαρ εγγύς. Στα τέλη του Σεπτέμβρη, με τις πρώτες βροχές θα είναι πιο ξεκάθαρη η εικόνα. Και δεν αποκλείεται αν δεν αλλάξουν πολλά στις επόμενες 90 ημέρες, η κυβέρνηση Σαμαρά να μην κάνει… παρέλαση στις 28 Οκτωβρίου. Στο χέρι της είναι να διαψεύσει τους πάντες.

http://www.antinews.gr/POLITIKE/se-90-imeres-krinetai-i-tuxi-tis-kubernisis/