Ο κ. Μάρδας ήταν κατηγορηματικός. Δεν έστειλε ογδόντα χιλιάδες ευρώ στο Βέλγιο. Εστειλε μόνον τριάντα ή σαράντα χιλιάδες. Εκ πρώτης όψεως ο κ. Μάρδας δεν είναι απλώς αριστερός. Για να του φαίνεται τόσο αμελητέα η διαφορά ανάμεσα στις τριάντα και τις σαράντα χιλιάδες των ευρώ σημαίνει ότι είναι και ευδαίμων αριστερός, καλός πατέρας και νοικοκύρης άνθρωπος, αφού το κομπόδεμα που δημιούργησε στα εξήντα του δεν τον υποχρεώνει να μετρά τα ψιλά για τις ανάγκες της οικογενείας του.
Λένε πως στην Ελλάδα σήμερα υπάρχουν μερικές οικογένειες οι οποίες βγάζουν τη χρονιά με δέκα χιλιάδες ευρώ. Ισως αυτό να συνέβαινε πριν καταπολεμηθεί η ανθρωπιστική κρίση με τα διακόσια εκατομμύρια ευρώ που εκταμίευσε για χάρη των αναξιοπαθούντων η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει ο κ. Μάρδας. Τον κατηγόρησαν ότι τα χρήματα τα έστειλε τον Μάρτιο. Ο,τι ψευδέστερον. Ως αριστερός είναι προνοητικός και φρόντισε για τη μεταφορά εκείνου του πάνω-κάτω μικροποσού κάποτε τον Νοέμβριο, ή τον Δεκέμβριο.
Για να σπουδάσει η κόρη του τα έστειλε τα χρήματα. Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο. Εχοντας προβλέψει τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας πως στην κυβέρνηση της Αριστεράς το χαρτοφυλάκιο της Παιδείας θα το αναλάμβαναν από κοινού οι κ. Μπαλτάς και Κουράκης, ως πατέρας έκανε το καθήκον του. Ποιος μπορεί να τον κατηγορήσει ότι θέλησε να σώσει το παιδί του από το Πανεπιστήμιο του κ. Μπαλτά; Προνοητικός όπως είναι κάθε αριστερός που σέβεται τον εαυτό του, έστειλε ένα ποσό, δέκα χιλιάδες πάνω ή κάτω, δεν έχει σημασία – το οποίο μπορεί να καλύψει και τις σπουδές των παιδιών της κόρης του, όταν με το καλό έρθει εκείνη η ώρα.
Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης διδάσκει ο κ. Μάρδας. Πολλοί κακόβουλοι, μάλλον για πεμπτοφαλαγγίτες τούς κόβω, αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να μην καταδέχεται για το μεταπτυχιακό της κόρης του το εκπαιδευτικό ίδρυμα το οποίο τιμά με τη διδασκαλία του και το οποίο υπερασπίζεται ως αριστερός. Από σεμνότητα υποθέτω το κάνει ο άνθρωπος. Πώς έλεγε ο Γκράουτσο Μαρξ ότι δεν θα ήθελε ποτέ να γίνει μέλος λέσχης η οποία δέχεται για μέλη ανθρώπους σαν κι αυτόν; Εξάλλου, σκέφτηκε και πατριωτικά: άφησε μια θέση μεταπτυχιακού για τους παραδόπιστους γονείς που υπολογίζουν τη διαφορά ανάμεσα στις τριάντα και τις σαράντα χιλιάδες, ακόμη και όταν πρόκειται για τη μόρφωση των παιδιών τους. Αυτοί δεν αξίζουν τίποτε καλύτερο απ’ το Πανεπιστήμιο του κ. Μπαλτά. Ας πρόσεχαν.
Η αμεριμνησία της Αριστεράς. Ως καλός οικονομολόγος και υπουργός αριστερής κυβέρνησης, ο κ. Μάρδας φαίνεται ότι δεν μένει στους αριθμούς. Αυτός χαράσσει γενικές γραμμές πολιτικής και τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν οι κατώτεροι υπάλληλοι των θεσμών. Οταν ανέλαβε υπολόγισε ότι θα εισπράξει πάνω από ένα δισ. από το «λαθρεμπόριο πετρελαίου». Μέσα σε τρεις μόλις μήνες το ποσό αναθεωρήθηκε επί τα βελτίω, στα διακόσια εκατομμύρια. Ενα δισ. πάνω, ένα δισ. κάτω, δεν έχει σημασία όταν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο.
Πολιτική αφέλεια; Πολιτική υποκρισία; Διαλέγετε και παίρνετε, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι στην καθ’ ημάς Ανατολή ο συνδυασμός αφέλειας και υποκρισίας είναι εγγύηση επιτυχίας.
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Λένε πως στην Ελλάδα σήμερα υπάρχουν μερικές οικογένειες οι οποίες βγάζουν τη χρονιά με δέκα χιλιάδες ευρώ. Ισως αυτό να συνέβαινε πριν καταπολεμηθεί η ανθρωπιστική κρίση με τα διακόσια εκατομμύρια ευρώ που εκταμίευσε για χάρη των αναξιοπαθούντων η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει ο κ. Μάρδας. Τον κατηγόρησαν ότι τα χρήματα τα έστειλε τον Μάρτιο. Ο,τι ψευδέστερον. Ως αριστερός είναι προνοητικός και φρόντισε για τη μεταφορά εκείνου του πάνω-κάτω μικροποσού κάποτε τον Νοέμβριο, ή τον Δεκέμβριο.
Για να σπουδάσει η κόρη του τα έστειλε τα χρήματα. Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο. Εχοντας προβλέψει τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας πως στην κυβέρνηση της Αριστεράς το χαρτοφυλάκιο της Παιδείας θα το αναλάμβαναν από κοινού οι κ. Μπαλτάς και Κουράκης, ως πατέρας έκανε το καθήκον του. Ποιος μπορεί να τον κατηγορήσει ότι θέλησε να σώσει το παιδί του από το Πανεπιστήμιο του κ. Μπαλτά; Προνοητικός όπως είναι κάθε αριστερός που σέβεται τον εαυτό του, έστειλε ένα ποσό, δέκα χιλιάδες πάνω ή κάτω, δεν έχει σημασία – το οποίο μπορεί να καλύψει και τις σπουδές των παιδιών της κόρης του, όταν με το καλό έρθει εκείνη η ώρα.
Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης διδάσκει ο κ. Μάρδας. Πολλοί κακόβουλοι, μάλλον για πεμπτοφαλαγγίτες τούς κόβω, αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να μην καταδέχεται για το μεταπτυχιακό της κόρης του το εκπαιδευτικό ίδρυμα το οποίο τιμά με τη διδασκαλία του και το οποίο υπερασπίζεται ως αριστερός. Από σεμνότητα υποθέτω το κάνει ο άνθρωπος. Πώς έλεγε ο Γκράουτσο Μαρξ ότι δεν θα ήθελε ποτέ να γίνει μέλος λέσχης η οποία δέχεται για μέλη ανθρώπους σαν κι αυτόν; Εξάλλου, σκέφτηκε και πατριωτικά: άφησε μια θέση μεταπτυχιακού για τους παραδόπιστους γονείς που υπολογίζουν τη διαφορά ανάμεσα στις τριάντα και τις σαράντα χιλιάδες, ακόμη και όταν πρόκειται για τη μόρφωση των παιδιών τους. Αυτοί δεν αξίζουν τίποτε καλύτερο απ’ το Πανεπιστήμιο του κ. Μπαλτά. Ας πρόσεχαν.
Η αμεριμνησία της Αριστεράς. Ως καλός οικονομολόγος και υπουργός αριστερής κυβέρνησης, ο κ. Μάρδας φαίνεται ότι δεν μένει στους αριθμούς. Αυτός χαράσσει γενικές γραμμές πολιτικής και τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν οι κατώτεροι υπάλληλοι των θεσμών. Οταν ανέλαβε υπολόγισε ότι θα εισπράξει πάνω από ένα δισ. από το «λαθρεμπόριο πετρελαίου». Μέσα σε τρεις μόλις μήνες το ποσό αναθεωρήθηκε επί τα βελτίω, στα διακόσια εκατομμύρια. Ενα δισ. πάνω, ένα δισ. κάτω, δεν έχει σημασία όταν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο.
Πολιτική αφέλεια; Πολιτική υποκρισία; Διαλέγετε και παίρνετε, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι στην καθ’ ημάς Ανατολή ο συνδυασμός αφέλειας και υποκρισίας είναι εγγύηση επιτυχίας.
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου