Δυστυχώς, δεν πρόκειται για θεωρίες συνωμοσίας, αλλά για την τραγική πραγματικότητα που χαρακτηρίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου οι δομικές, οι θεσμικές αποφάσεις σε όλους τους κρίσιμους τομείς λαμβάνονται κάτω από την ισχυρή πίεση-καθοδήγηση των συμφερόντων που εκπροσωπούν τους μετρημένους στα δάχτυλα μεγάλους παίκτες των αγορών. Τα λόμπι των μεγάλων συμφερόντων είναι πανίσχυρα στις Βρυξέλλες και οριοθετούν χειρουργικά το πλαίσιο και τους ευρωπαϊκούς νόμους που διέπουν τον χρηματοπιστωτικό τομέα και τους τομείς της ενέργειας και του πετρελαίου.
Τομείς που χαρακτηρίζονται είτε από την έλλειψη κανόνων και διαφάνειας είτε από την υιοθέτηση μέτρων που ευνοούν, σε βάρος των Ευρωπαίων πολιτών, τις πολυεθνικές, τις πανίσχυρες τράπεζες επενδύσεων και γενικά αυτό που τελευταία προσδιορίζεται γενικά και αόριστα ως «αγορές». Είναι χαρακτηριστικό ότι το χρηματοπιστωτικό λόμπι έχει καταφέρει να οδηγήσει την Κομισιόν στη μη λήψη κανόνων διαφάνειας για τη ρύθμιση των αγορών, ενώ το λόμπι του άνθρακα έχει υποχρεώσει την Κομισιόν σε δειλά βήματα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και στη δημιουργία μιας ακόμα κερδοσκοπικής αγοράς σε βάρος των Ευρωπαίων πολιτών, αυτήν της εμπορίας των ρύπων. Τη λειτουργία των λόμπι παρακολουθεί εδώ και χρόνια η οργάνωση Corporate Europe Observatory (CEO) ―Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών―, ένα ερευνητικό παρατηρητήριο που στόχο έχει να εκθέσει και να αμφισβητήσει την προνομιακή πρόσβαση που απολαμβάνουν και την επιρροή που ασκούν συγκεκριμένες εταιρείες στη χάραξη της ευρωπαϊκής πολιτικής.Το «Πράσινο Ποντίκι» παρουσιάζει την τελευταία έκθεση της CEO με τίτλο «Ο πλανήτης του λόμπι», έκθεση που, όπως μας επισήμανε ο Γιώργος Βασσάλος εκ μέρους της CEO, «πρόκειται για έναν καινούργιο οδηγό, συνέχεια του πετυχημένου πρώτου που είχε εκδοθεί το 2004 και αποτέλεσε ένα εύχρηστο εργαλείο για την κατανόηση του κόσμου των λόμπι στις Βρυξέλλες για δημοσιογράφους, συνδικαλιστές, ΜΚΟ και το ευρύ κοινό. Στη νέα έκδοση έχουν προστεθεί θεματικά τουρ για την επιρροή των πολυεθνικών στη ρύθμιση του τραπεζικού τομέα, στις κλιματικές πολιτικές και στη Βιοτεχνολογία». Στην έκθεση αποκαλύπτονται ονομαστικά οι ισχυρότερες ομάδες συμφερόντων καθώς και οι θέσεις και οι τακτικές τους στον υπόγειο αγώνα που διεξάγουν, δυστυχώς, με επιτυχία για τη χειραγώγηση των οργάνων της Ε.Ε. και την υιοθέτηση φιλικών προς τα συμφέροντα τους πολιτικών.
Ο παράδεισος του λόμπι
Η δράση των ομάδων συμφερόντων στις Βρυξέλλες είναι νόμιμη και θεσμοθετημένη τόσο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το πρόβλημα έγκειται, όμως, στο γεγονός ότι επί της ουσίας δεν υπάρχουν όροι και κανόνες για το πλαίσιο λειτουργίας των ομάδων συμφερόντων, για το πού σταματούν τα όρια τους, ποιες ενέργειες μπορούν να θεωρηθούν θεμιτές και ποιες όχι για την ανάδειξη των στόχων τους και την επίτευξη των επιδιώξεων τους. Η πρακτική έχει δείξει ότι οι ισχυρές ομάδες συμφερόντων που παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαδικασία διαμόρφωσης της ευρωπαϊκής πολιτικής, δρουν χωρίς κανόνες, στο παρασκήνιο και χρησιμοποιούν κάθε μέσο για την επίτευξη των πολιτικών τους.
Όπως μας επισήμανε ο Γιώργος Βασσάλος εκ μέρους του Παρατηρητηρίου της Ευρώπης των Πολυεθνικών, «γύρω στο 70% των 15.000 με 30.000 λομπιστών που εδρεύουν στις Βρυξέλλες εκπροσωπεί τα συμφέροντα πολυεθνικών εταιρειών. Οι άνθρωποι αυτοί συγγράφουν την πλειονότητα ίσως των τροπολογιών που καταθέτουν οι ευρωβουλευτές στα διάφορα νομοθετήματα. Προσλαμβάνουν πρώην επιτρόπους και αξιωματούχους με παχυλούς μισθούς (300 με 500 ευρώ την ώρα) και πραγματοποιούν παραπλανητικές καμπάνιες χρηματοδοτώντας οργανώσεις-βιτρίνες».
Οι σχέσεις… στοργής των εκπροσώπων των εταιρικών λόμπι με ανώτατα στελέχη της Κομισιον αλλά ακόμα και με εκλεγμένους αντιπροσώπους των Ευρωπαίων πολιτών, έχουν καταγγελθεί κατά το παρελθόν, χωρίς όμως αυτές οι καταγγελίες να μπορέσουν να επηρεάσουν το πανίσχυρο σύστημα που δρα στο παρασκήνιο έχοντας εξέχοντες κρυφούς συνεργάτες σε θέσεις – κλειδιά της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης.
Ο πρωταρχικός στόχος των ομάδων συμφερόντων είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που χαράσσει την ευρωπαϊκή πολιτική και αποφασίζει για την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Όπως μας υπογράμμισε ο Γιώργος Βασσάλος, «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξαρτάται από τις ομάδες εμπειρογνωμόνων (expert groups) ώστε να συλλέξει τις αναγκαίες πληροφορίες για τη σύνταξη των νομοθετημάτων. Αν εξαιρέσουμε τις εθνικές κυβερνήσεις, η μεγάλη πλειονότητα των συμβούλων της προέρχεται από πολυεθνικές. Με αυτόν τον τρόπο η Επιτροπή αναθέτει μεγάλο μέρος της συγγραφής των νομοθετημάτων στις εταιρείες αυτές».
Η δύναμη του χρήματος σε συνδυασμό με τις πολύπλοκες διαδικασίες και την απουσία οποιουδήποτε πραγματικού ελέγχου, έχουν δημιουργήσει το ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη των ομάδων συμφερόντων που μπορούν να επιβάλλουν την πολιτική ατζέντα με αποτέλεσμα οι Βρυξέλλες να θεωρούνται ο παράδεισος του λόμπινγκ.
Στιγμιότυπο από εκδήλωση διαμαρτυρίας ομάδας πολιτών που ζητά να σταματήσουν τα στελέχη των πολυεθνικών να διατυπώνουν τους ευρωπαϊκούς νόμους.
ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΛΟΜΠΙ
Το ισχυρό λόμπι της βιομηχανίας και των αγορών έχει παίξει τον πιο καθοριστικό ρόλο τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην προσπάθεια να μην περάσουν ρυθμίσεις διαφάνειας για τις χρηματοπιστωτικές αγορές, ρυθμίσεις που ίσως είχαν αποτρέψει την οικονομική κατάρρευση το 2008. Παρά τις καταστροφικές επιπτώσεις της κρίσης, οι μεγάλες τράπεζες, τα hedge funds και άλλα επενδυτικά κεφάλαια συνεχίζουν τις πιέσεις για να μην υιοθετηθούν κανόνες για τη ρύθμιση των δραστηριοτήτων τους. Οι κυρίαρχοι λομπίστες στον οικονομικό και χρηματοπιστωτικό τομέα που δρουν στις Βρυξέλλες είναι, σύμφωνα με τη νέα έκθεση της οργάνωσης Corporate Europe Observatory, οι εξής:
1. City of London
Οι λομπίστες της City of London δρουν για λογαριασμό εκατοντάδων τραπεζών και επενδυτικών κεφαλαίων που κινούν τα νήματα παγκοσμίως από το οικονομικό κέντρο της βρετανικής πρωτεύουσα. Η ομάδα πίεσης που κατοικοεδρεύει στις Βρυξέλλες, έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο να μην υιοθετηθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση ρυθμίσεις για τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου και τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια. Η City of London δεν έχει εγγραφεί και δεν προσδιορίζει τις δραστηριότητές της στο Μητρώο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη διαφάνεια των λόμπι.
2. European Financial Services Roundtable (EFSR)
Η EFSR έχει στηθεί στο πρότυπο της European Roundtable of Industrialists (ERΤ) και αποτελεί ένα πολύ κλειστό κλαμπ, στο οποίο δεν συμμετέχουν εταιρείες, αλλά ως πρόσωπα μόνο πρόεδροι και γενικοί διευθυντές από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, βιομηχανίες και τράπεζες της Ευρώπης. Η EFSR έχει 18 μέλη και συνεργάζεται στενά με το αδελφό κλειστό κλαμπ των Αμερικανών της ελίτ του λόμπι, τη Financial Services Roundtable. Η κρεμ ντε λα κρεμ των λομπιστών έχει δραστηριοποιηθεί ενεργά στη δημιουργία μιας ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς για τις ιδιωτικές συντάξεις μέσω της πλήρους απελευθέρωσης του ασφαλιστικού τομέα.
3. DG Internal Market
Η Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς και Υπηρεσιών της Ε.Ε. διατηρεί στενούς δεσμούς με τον χρηματοπιστωτικό τομέα, μεταξύ άλλων, μέσω διαφόρων συμβουλευτικών ομάδων που συστάθηκαν με σκοπό την παροχή συμβουλών στην Επιτροπή σχετικά με τη νομοθεσία. Οι περισσότερες από τις λεγόμενες «ομάδες εμπειρογνωμόνων» που συμβουλεύουν την Επιτροπή στην υιοθέτηση νομοθεσιών για τον χρηματοπιστωτικό τομέα, συγκροτούνται από εκπροσώπους συμφερόντων του ιδιωτικού τομέα. Ο αριθμός των λομπιστών που συμβουλεύουν την Επιτροπή ως μέλη των «ομάδων εμπειρογνωμόνων» είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των υπαλλήλων της Επιτροπής που έχουν την ευθύνη για τη χάραξη της ευρωπαϊκής πολιτικής.
4. Alternative Investment Management Association (ΑΙΜΑ)
Η ΑΙΜΑ είναι μια οργάνωση λόμπι που εκπροσωπεί τα συμφέροντα της «βιομηχανίας» του κλάδου των αμοιβαίων κεφαλαίων και συνεργάζεται στενά με το μεγαλύτερο λόμπι των hedge funds στις ΗΠΑ, τη Managed Funds Association. Κύριος στόχος της ΑΙΜΑ είναι να υπάρξουν επιδερμικές και «αθώες» ρυθμίσεις στον τομέα των αμοιβαίων κεφαλαίων γι’ αυτό και πολέμησε λυσσαλέα το σχέδιο Οδηγίας για τα επενδυτικά κεφάλαια. Είναι χαρακτηριστικό ότι, αν και το σχέδιο Οδηγίας είχε επικριθεί ως εξαιρετικά αδύναμο, οι λομπίστες πολέμησαν ακόμα και αυτές τις μέτριες ρυθμίσεις διαφάνειας που προωθούσε η Επιτροπή.
5. European Banking Federation
Η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Ομοσπονδία αντιπροσωπεύει 5.000 τράπεζες από 31 ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσα τους την ελίτ των ευρωπαϊκών τραπεζών όπως η HSBC, η ΒΝΡ Paribas, η Deutsche Bank, η Barclay’s, η Royal Bank of Scotland και η Credit Agricole.
Τα λόμπι των μεγάλων συμφερόντων έχουν πετύχει να μη ληφθούν κανόνες για τη διαφάνεια στον χρηματοπιστωτικό τομέα αλλά και να υιοθετηθούν μέτρα που ευνοούν, σε βάρος των Ευρωπαίων πολιτών, τις πολυεθνικές και τις πανίσχυρες τράπεζες επενδύσεων
Τον Ιούλιο του 2009 το EBF μαζί με άλλες ομάδες πίεσης ζήτησε από την Ε.Ε. να συντονίσει και να βελτιστοποιηθεί το σχέδιο για τη διάσωση των τραπεζών και των ασφαλιστικών εταιρειών που είχαν φθάσει σε σημείο κατάρρευσης. Την ίδια στιγμή, όμως, πίεζαν για τη λήψη μέτρων λιτότητας και απορρύθμιοης της αγοράς εργασίας ως απάντηση στην κρίση που δημιουργήθηκε από τα μέλη της. Επίσης έχει ασκήσει πιέσεις για την καθυστέρηση της υιοθέτησης ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων. Πολλά από τα μέλη της EBF είναι επίσης μέλη του σκιώδους συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας («Shadow ECB Council»), ενός σώματος που απαρτίζεται από εκπροσώπους συμφερόντων τραπεζών που πριν από κάθε συνεδρίαση ΕΚΤ ασχολείται με τα δικά τους ζητήματα. Οι μεγάλες τράπεζες ασκούσαν πιέσεις από τον Μάιο του 2009 για να διατηρήσουν το προνομιακό επιτόκιο του 1% που είχαν για τον δανεισμό τους από την ΕΚΤ. Όταν η ΕΚΤ άρχισε να δανείζει στα τέλη του 2010 τις χώρες που είχαν πρόβλημα, οι μεγάλες τράπεζες είχαν τη δυνατότητα για τεράστια κέρδη αφού δανείζονταν με 1% και δάνειζαν με πολύ υψηλότερο επιτόκιο τις κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας.
6. European Parliamentary Financial Services Forum (EPFSF)
To Ευρωπαϊκό Κοινοβουλευτικό Φόρουμ για τις Χρηματοοικονομικές Υπηρεσίες αυτοπαρουσιάζεται ως ένας οργανισμός που συστάθηκε για να διευκολύνει και να ενισχύει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ του χρηματοπιστωτικού κλάδου και των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μέλη του μπορούν να γίνουν όλοι οι ευρωβουλευτές όπως επίσης επιχειρήσεις και ομάδες συμφερόντων. Σύμφωνα με την οργάνωση Corporate Europe Observatory, ενώ στη θεωρία πρόκειται για ένα φόρουμ διαλόγου μεταξύ του κλάδου της βιομηχανίας, τα μέλη του φόρουμ επί της ουσίας στόχο έχουν να επηρεάζουν τη γνώμη των ευρωβουλευτών υπέρ συγκεκριμένων συμφερόντων.
7. International Swaps and Derivatives Association (ISDA)
Η Διεθνής Ένωση Swaps και Παραγώγων κέρδισε το 2010 από μεγάλες διεθνείς οργανώσεις που μάχονται το λόμπινγκ το βραβείο της χειρότερης ομάδας συμφερόντων στον χρηματοοικονομικό τομέα για το πιο επικίνδυνο λόμπινγκ που ασκεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν και η έλλειψη διαφάνειας και οι σχεδόν ανύπαρκτες ρυθμίσεις στον τομέα της αγοράς παραγώγων είχαν προκαλέσει έντονες επικρίσεις μετά την οικονομική κρίση, η ISDA, εξέχων μέλος της οποίας είναι η Goldman Sachs, πίεσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ώστε να μην αναλάβει πρωτοβουλίες για υιοθέτηση σκληρών κανόνων με το επιχείρημα ότι αυτό θα ήταν κακό για τις επιχειρήσεις. Η ISDA αποτελεί έναν οργανισμό – «κλειδί» και στον κόσμο των CDS, μεταξύ άλλων επειδή καθορίζει όλους τους συμβατικούς τους όρους, που περιέχονται σε κοινά αποδεκτό κείμενο, γνωστό ως ISDA Master Agreement Επισημαίνεται ότι η ISDA έχει συστήσει, επίσης, την ευρωπαϊκή επιτροπή ΕΜΕΑ Credit Derivatives Determination Committee, στην οποία συμμετέχουν ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες και επενδυτικοί φορείς, όπως η Deutsche Bank, η Goldman Sachs και η Merrill Lynch.
Στην περίπτωση της Ελλάδας η επιτροπή αυτή είναι αποκλειστικά αρμόδια για να κρίνει εάν στη χώρα μας έχει συμβεί «πιστωτικό γεγονός» (credit event) και θα πρέπει να ενεργοποιηθεί η καταβολή της προβλεπόμενης αποζημίωσης στους κατόχους συμβολαίων ασφάλισης κινδύνου κατά χρεοκοπίας, γνωστών και ως CDS.
Ειρωνικό πλακάτ με τον πρόεδρο της Κομισιόν να καλεί σε βοήθεια γιατί το γραφείο του έχει κατακλυστεί από ομάδες συμφερόντων...
8. Deutsche Bank
Ο τραπεζικός κολοσσός της Γερμανίας είναι από τους πιο ενεργούς παίκτες στο τραπεζικό λόμπινγκ στις Βρυξέλλες, με πολλούς εκπροσώπους σε πολλές συμβουλευτικές ομάδες της Κομισιόν. Είναι επίσης μια από τις τράπεζες που ενεπλάκη στην κερδοσκοπία με τις τιμές των τροφίμων, διαφημίζοντας ειδικό fund που είχε συστήσει κατά την περίοδο της παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης το 2007-2008 και προσφέροντας στους επενδυτές τη δυνατότητα να κερδοσκοπήσουν από την αύξηση της τιμής των τροφίμων, που οδήγησε περισσότερα από 100 εκατομμύρια πολίτες στις υπό ανάπτυξη χώρες κάτω από το όριο της φτώχειας. Οι κερδοσκόποι στην παγκόσμια αγορά τροφίμων χρησιμοποιούν τα ίδια αμφιλεγόμενα οικονομικά εργαλεία που οδήγησαν στην κατάρρευση τις οικονομικές αγορές των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης Corporate Europe Observatory, τα κερδοσκοπικά εργαλεία προωθήθηκαν στις Βρυξέλλες από τη Διεθνή Ένωση Swaps και Παραγώγων και τη «Futures and Options Association», ένωση επιχειρηματικών συμφερόντων, που και οι δυο έχουν ως μέλος στις τάξεις τους την Deutsche Bank.
9. European Venture Capital Association
Οργανισμός που μάχεται κατά της υιοθέτησης ρυθμιστικών κανόνων για τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου και τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια, υποστηρίζοντας ότι ένας αυστηρότερος κανονισμός θα έβλαπτε την ανταγωνιστικότητα της Ε.Ε. Διαθέτει, περίπου, 30 στελέχη που εκπροσωπούν τα συμφέροντα των μεγαλύτερων επενδυτικών οίκων και κινούν τα νήματα πίσω από τις κουρτίνες.
ΤΟ ΛΟΜΠΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ
Το λόμπι της βιομηχανίας του άνθρακα έχει αποδειχθεί ότι έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αποδυνάμωση και στην υπονόμευση της αποτελεσματικότητας των πολιτικών για το κλίμα της Ε.Ε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η πολιτική της Ε.Ε. να Βασίζεται σε έναν συνδυασμό αδύναμων μέτρων για τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα, του μηχανισμού της εμπορίας ρύπων και άλλων επικίνδυνων ψευδο-λύσεων, μέτρα που επί της ουσίας επέτρεψαν στις εταιρείες-κολοσσούς και να συνεχίσουν να εκπέμπουν αλλά και να επωφελούνται από μια νέα αγορά.
1.ΒΡ
Ο πετρελαϊκός κολοσσός άσκησε ισχυρές πιέσεις για να χειραγωγήσει τις προσπάθειες της Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, προωθώντας ως βέλτιστη λύση την υιοθέτηση του μηχανισμού εμπορίας των ρύπων. Με τη συμπαράσταση της βρετανικής κυβέρνησης, είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη συγκρότηση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Εμπορίας Ρύπων (ETS) και στη μετατροπή σε βασικό παράγοντα της ευρωπαϊκής πολιτικής για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.
Μετά την υιοθέτηση του συστήματος εμπορίας εκπομπών ρύπων, η ΒΡ πιέζει για να εξασφαλιστούν δωρεάν άδειες για τα διυλιστήρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2007 ο τότε πρόεδρος της ΒΡ Peter Sutherland διορίστηκε σύμβουλος για την Ενέργεια και την Αλλαγή του Κλίματος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μανουέλ Μπαρόζο.
2. Shell
Η μεγαλύτερη ίσως πετρελαϊκή εταιρεία στον κόσμο απέκτησε πρόσφατα γραφεία στις Βρυξέλλες για να προωθεί τα συμφέροντά της.
Η πολιτική της χαρακτηρίζεται από την επαναλαμβανόμενη άρνηση της να αναλαμβάνει τις ευθύνες της για τα περιβαλλοντικά εγκλήματα που έχει διαπράξει, για τη διείσδυση της σε κυβερνήσεις, με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της Νιγηρίας.
Ο πετρελαϊκός κολοσσός έχει ρόλο – «κλειδί» στο Παγκόσμιο Επιχειρηματικό Συμβούλιο για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (World Business Council for Sustainable Development), στο Global Climate Coalition ―οργανισμός που είχε συσταθεί από αμερικάνικες επιχειρήσεις που ήταν αντίθετες με τη λήψη μέτρων για τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα και είναι ανενεργός από το 2002― και στο Κέντρο Μελετών Ευρωπαϊκής Πολιτικής (Centre for European Policy Studies). Η Shell ασκεί πιέσεις για να υιοθετηθούν χαμηλότεροι στόχοι μείωσης των επικίνδυνων αερίων και για την υιοθέτηση επιδοτήσεων για την τεχνολογία αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, υποστηρίζοντας ότι αποτελεί τη λύση για το πρόβλημα υπερθέρμανσης του πλανήτη.
3. Vattenfall
Η σουηδική εταιρεία ενέργειας είναι μια από τις τέσσερις μεγαλύτερες στην Ευρώπη, εκπέμπει περισσότερους από 83 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα (με στοιχεία του 2008) και έχει κατηγορηθεί για πρακτικές «πράσινου ξεπλύματος» (greenwash). Στο παρελθόν είχε χρησιμοποιήσει εντυπωσιακές επικοινωνιακές πρακτικές για να προωθήσει το λεγόμενο «Μανιφέστο για το Κλίμα», σχέδιο που είχε χαρακτηριστεί ως προσπάθεια «πράσινου ξεπλύματος» του προφίλ της εταιρείας, που είναι από τους μεγαλύτερους παίκτες στο λόμπι του άνθρακα. Είναι μέλος σε πολλούς διεθνείς οργανισμούς που έχουν συσταθεί από επιχειρήσεις με στόχο να πολεμηθεί η στρατηγική του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή και να μην υιοθετηθούν δεσμευτικοί κανόνες για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
4. International Emissions Trading Association (ΙΕΤΑ)
Η ΙΕΤΑ αποτελεί τη Βασική ομάδα πίεσης που εκπροσωπεί την παγκόσμια αγορά ρύπων, μηχανισμός που επί της ουσίας επιτρέπει στις εταιρείες αλλά και στις χώρες που είναι οι μεγάλοι ρυπαντές του πλανήτη, να εμπορεύονται τη ρύπανση. Αντιπροσωπεύει όλους τους μεγάλους παίκτες που έχουν συμφέροντα από το εμπόριο των ρύπων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η Shell, η ΒΡ, η JP Morgan και η Deutsche Bank.
Η ΙΕΤΑ έχει τη μεγαλύτερη μη κυβερνητική αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ και τις συνδιασκέψεις για την κλιματική αλλαγή ενώ παρέχει επιχειρηματική υποστήριξη για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής με όρους αγοράς στα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εκπρόσωποι πολυεθνικών εταιρειών συγγράφουν την πλειονότητα των τροπολογιών που καταθέτουν οι ευρωβουλευτές, ενώ προσλαμβάνουν πρώην επιτρόπους και αξιωματούχους με παχυλούς μισθούς και πραγματοποιούν παραπλανητικές καμπάνιες χρηματοδοτώντας οργανώσεις - βιτρίνες
5. Daimler
Μια από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες στον κόσμο, τη δεκαετία του ’90 δεσμεύθηκε να μειώσει της εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τα αυτοκίνητα το 2010, συμμετέχοντας σε ένα εθελοντικό πρωτόκολλο που συνέταξε η Κομισιόν. Το 2006, έγινε φανερό ότι ο στόχος δεν μπορούσε να επιτευχθεί σε εθελοντική βάση και η Επιτροπή αποφάσισε να κάνει τον στόχο υποχρεωτικό. Η Daimler, ακολουθούμενη από άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες, ηγήθηκε εκστρατείας κατά της λήψης μέτρων από την Κομισιόν και πέτυχε την καθυστέρηση στην υιοθέτηση δραστικών υποχρεωτικών μέτρων για τις εκπομπές των αυτοκινήτων.
6. International Air Transport Association
Η Διεθνής Ένωση Αερομεταφορών (ΙΑΤΑ) είναι η οργάνωση – ομπρέλα που αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα της αεροπορικής Βιομηχανίας. Εδώ και χρόνια ασκεί ισχυρές πιέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη για να μη υιοθετηθούν μέτρα για την κλιματική αλλαγή στις αερομεταφορές.
Έχει κατηγορηθεί για «πράσινο ξέπλυμα» και για παρουσίαση αναληθών στοιχείων όσον αφορά τις εκπομπές των ρύπων. 0 κλάδος των αερομεταφορών θα ενταχθεί στο σύστημα εμπορίας ρύπων το 2012, πράγμα που σημαίνει ότι οι εταιρείες που θα χρησιμοποιούν ευρωπαϊκά αεροδρόμια θα πρέπει να έχουν άδειες για να καλύπτουν τις εκπομπές τους. Στην παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα στην Κοπεγχάγη το 2009, η ΙΑΤΑ ζήτησε να είναι εθελοντική η μείωση των εκπομπών ρύπων για τις αεροπορικές εταιρείες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου